woensdag 5 december 2018

Vooral niet hamsteren.

We mogen niet huilen en niet hamsteren, maar bij Wibi Soerjadi's Impromptu van Schubert schiet ik altijd spontaan in de snik en toch ook maar zo snel mogelijk een volle tank scoren, hoewel 'ze' van boven vriendelijk hebben gemaand toch vooral geen run op de station services te doen. 'Ze' dachten toch niet dat ik iedere morgen 3,5 km. ga fietsen voor ons dagelijks broodje? 
We gaan niet ver, we blijven in en rond ons dorp, verspillen geen kostbare benzine. De toevoerwegen naar de grotere plaatsen zijn sowieso afgesloten door de boze gele massa. Ik zit hier goed in m'n ateliertje, met Marimon en de Was op bezoek.


Marimon komt juist binnen, terug van zijn benzinereis. Het tankstation van Carrefour was dicht, bij de Intermarché stonden rijen bij elke pomp. Net toen hij aan de beurt was bij pomp 3, sloten ze alle pompen af wegens een lege voorraadtank. Naar de garage in Domfront. Bingo! Gelijk achter hem werd de pomp afgesloten. Net op tijd. Nu de aardappelen nog op de bon.

In mijn atelier, annex droog/strijk/logeerkamer, heb ik alles om mij heen om de winter op een aangename manier door te komen.

Mijn rok in wording, symbool van mijn niet aflatende strijd tegen de spijkerbroek. 


Mijn muziekje, mijn pop, mijn boeken, mijn pc om mijn blogje op te schrijven, mijn leeuw, mijn was, mijn badjuffrouw, mijn regen tegen de ruit en mijn uitzicht over mijn weide.


En soms mijn poezen en heel soms mijn Marimon, als hij dringend nieuws heeft.






Marimon is nog steeds bezig met zijn badkamer. Hier sjouwt hij samen met de buurman de loodzware douchewand naar binnen. Wij hadden hem wel samen op de aanhanger gekregen, en heel voorzichtigjes naar huis gereden, met het dreigement van de verkoper van de Bricomarché in ons achterhoofd 'dat hij zeker gebroken zou aankomen als wij hem plat zouden vervoeren en dat hij geen schadevergoeding zou geven'. Als je eigenwijs wilt zijn moet je het zelf maar weten.


Hij was nog heel bij aankomst. Maar hij zit er nog niet in!

Ondertussen kwam ons postinnetje om haar Eindejaarspremie te innen. En hoewel wij enorm plegen te schelden op de blokkades en de vernielingen door de gilets jaunes, waren wij na haar gloedvolle betoog helemaal overstag en hielden wij weer zielsveel van ze.