Ik dacht, laat ik mijn pompoenen eens gaan oogsten op deze stralende eerste herfstdag. Maar te laat, andere hongerigen waren mij voor geweest. Bij het optillen, waarbij het gewicht me al tegen viel, zag ik een groot gat met daarachter een holle ruimte. Geen zaadje hadden ze voor mij over gelaten.
De courgettes, gele dit keer, waren wel groot, maar keihard. Niet een hebben we er van gegeten. Frambozen, bessen, cranberries, lege struiken. Zelfs de wilde bramen gaven bijna niks. Appels, peren, waar we vorig jaar een vriezer voor hebben moeten bijkopen omdat we onze compotes niet kwijt konden, nu lege takken. Alleen aardbeien hebben we gehad, uitjes en knoflook. Dat wordt honger lijden van de winter. Gelukkig is in Nederland de kroketten en bitterballenoogst niet mislukt. Gauw bestellen, dan komen de vrieskist en de buikjes toch nog vol.
