Afgelopen vrijdag had ik het voorrecht een onverwachte reis te maken door mijn darmstelsel. Die morgen hadden wij een concluderend gesprek met de specialist en pas bij het afscheid stelde hij mij voor om 's middags even tussendoor langs te komen voor nog een onderzoekje. En of ik onderweg even bij de pharmacie langs kon gaan voor een lavement. En of ik dat dan een uur voor het onderzoek kon inbrengen. Ja hoor, dat kon allemaal, daar ben ik inmiddels een expert in geworden. Koffie, eten en terug naar Flers (25km.) Ik moest mij melden op de afdeling endoscopie. Daar werd ik op een tafel gedrapeerd en ondertussen op de gebruikelijke wijze ondervraagd. Naam, geboortedatum, welke medicijnen gebruikt u?. Maar ik ben hier voor een tussendoor onderzoekje... Nee hoor, u bent hier voor een rectoscopie. Voor ik het wist ging daar een flexibele tuinslang met een lampje naar binnen. Ik mocht meekijken op het scherm naar de wondere wereld van mijn binnenbestaan. Wat een schoonheid, wat een maagdelijke roze zijdezachte wanden, ook dankzij mijn preventieve schoonspoelerij natuurlijk. Verder, dieper in de krochten van mijn geheime wereld, en daar was hij, de boosdoener. Ik heb hem gezien, ik heb mijn eigen petite lésion gezien, mijn kleine letsel zoals ze het hier eufemistisch uitdrukken. Toen, o schrik, kwam er ineens een enorme tang uit het niets.Tastend en voelend begon het gevaarte grote zilverkleurige nieten rondom het letsel te klikken. Het was een eng gezicht en ik hield even mijn adem in, maar voelde er helemaal niets van! Toen was het gedaan en mocht ik gelijk naar de radio (röntgen, denk ik?) De nietjes waren ter plekke aangebracht opdat de radio precies op die plek kon mikken. Dat was de bedoeling. Maandag algemene artsenvergadering. De vraag is, eerst bestralen of eerst opereren. Want ma petite lésion is wel cancereuse, dus niet zo aardig en moet zo snel mogelijk verdwijnen uit mijn bestaan. Verder gaat het goed.
We hadden deze zondagmorgen bezoek van het ons bekende eendenpaar, van de ons dagelijks bezoekende specht en het kleine zwarte onbetrouwbare eekhoorntje, dat soms wekenlang wegblijft. En de zon schijnt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten