Op de bil van Kaatje liep een dikke spin. Driemaal rond het gaatje en de derde keer er in.
Sinds onze twee beloved Suzuki autootjes niet meer onder ons zijn, en we alleen blauwtje nog maar hebben, zijn we op zoek naar een vervangende tweede auto en aangezien dat weer een Suzuki moet worden, niet te duur, niet te oud, blijkt dat een niet zo eenvoudige opgaaf te zijn. Marimon heeft zich geworpen op Lebon coin, equivalent van Marktplaats. Het is de eerste keer dat we zaken hiermee doen en er valt heel wat uit te vinden. Het gaat zo: Als je iets naar je gading vindt meld je dat, ik geloof dat LBC contact opneemt met de verkoper of het geval nog beschikbaar is en zo ja ga je het daar reserveren. Dan stort je het gevraagde bedrag op een tussenrekening bij LBC en gaat de auto bekijken. Je kan ook nog voor 100 Euro 3 maanden garantie krijgen, wat we deden. De verkoper woonde dicht bij Caen, anderhalf uur rijden hier vandaan.
Omdat we vandaag toch naar Caen moesten voor een jaarlijkse check up in het kankerziekenhuis, namen we de gelegenheid te baat om naar de auto te gaan kijken.
Eerste teleurstelling, het bleek geen particulier, ook geen garage, maar een soort loods op een bedrijven terrein. De eigenaar/verkoper was een donkerharige jongeman die ik naar zijn uiterlijk en accent te oordelen inschatte als zigeuner/gens du voyage of Roemeen of in het ergste geval Roemeense zigeuner en hij heette Georges. Het autootje was prachtig. Een Suzuki Wagon R, precies zoals mijn Paarsje, maar dan in het wit. Van 2003, dus niet de jongste, maar zij droeg haar jaren met verve. Geen spatje, geen deukje, bekleding als nieuw. Zij was goed door de keuring gekomen, had nieuwe remschijven, kortom een plaatje.
Maar toen we er in gingen rijden kwamen de eerste twijfels. Hij reed nogal stroef en de motor ronkte als een koffiepot. Nou ja wat wil je 20 jaar oud, ik vond het wel vertrouwd klinken. Maar Marimon bezigt andere criteria en dacht dat het beestje op 3 cylinders liep. Ja, wierp ik nog tegen, maar die nieuwe leen-Citroën die we hadden maakte ook zo'n geluid. Ja, was zijn weerwoord, maar dat wàs een 3 cylinder. Ja hum juist, tegen zoveel logica kan ik niet op.
Wat ons echt aan het twijfelen bracht was de wijze van betaling.
Wij zeiden dat we hem maandag zouden ophalen. Dat was goed, maar dan moesten we een bedrag achterlaten als borg dat we terug zouden komen. Dat is redelijk, ik stelde 100 euro voor. De rest van het bedrag stond op de tussenrekening bij Lebon Coin, die dan het bedrag zou overmaken. LBC daar had hij niets mee te maken, hij wilde handje contantje. Pinnen kon ook niet en zelfs een cheque niet.
Onderweg op zoek naar een pin automaat om de 100 euro borg te trekken kregen we zeer veel twijfels. Na een paar kilometer zijn we omgedraaid en hebben Georges verteld dat hij hem maar verkopen moest als er iemand voor kwam. Dat we maandag terug zouden komen als hij er nog was. Georges zag aan onze gezichten dat wij niet terug zouden komen en keek chagrijnig teleurgesteld. Hij bracht het nog net op om au revoir te brommen als afscheid.
Toch jammer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten