Er komt een vrouw bij de garage om haar auto te laten nakijken. De garagiste hoort vreemde geluiden vanuit de kofferbak. Een hondje? Een kat? Nee, zegt de vrouw, misschien een elektronisch speeltje dat afloopt? De garagiste vertrouwt het niet en opent de kofferbak. Een vreselijke stank slaat hem tegemoet. Dan ziet hij tot zijn grote schrik tussen de vuilniszakken, een naakte, vuile, ondervoede baby in een mandje. De man belt terstond de gendarmes. De vrouw lijkt niet onder de indruk en rookt rustig haar sigaretje. De politie neemt de vrouw mee en haalt onderweg haar man op, die in kennelijke staat van dronkenschap verkeert.
De vrouw had haar zwangerschap voor haar omgeving verborgen gehouden, ook voor haar man (Nee hoor, nooit iets van gemerkt. Ook niet in bed?, Nee hoor, ook niet in bed). Zij was alleen thuis bevallen en had haar baby in de kofferbak verborgen. Het kind was ook niet aangegeven bij de burgerlijke stand. Kennelijk gaf zij het af en toe te eten, anders zou het er niet meer geweest zijn. De leeftijd van het wurm wordt geschat op tussen 15 en 24 maanden, maar was zowel wat betreft gewicht, als ontwikkeling ver achter.
Buren en bekenden, die langzamerhand met wat informatie op de proppen kwamen, zeiden dat haar auto, waar haar man niet in reed bij ontstentenis van een rijbewijs, zowel overdag als 's nachts, aan de weg voor het huis geparkeerd stond. Buren zeiden wel, dat het wel leek alsof zij in haar auto woonde, zo vaak als zij er in zat. De auto was meestal gecalfeutreerd met lakens, dekens en karton. Ook heeft een buurvrouw als zij met haar kinderen wandelde, de auto vaak zien staan op een parkeerplaatsje, aan de bosrand, met de klep altijd geopend. Dat waren haar uitlaatmomenten, denk ik.
Zij had nog drie andere kinderen, die goed verzorgd werden. Ook had zij normaal contact met andere moeders op school.
Wat een vreselijke tijd moet de baby hebben doorgemaakt. Maar ook de moeder! Want ze wilde het kind blijkbaar niet kwijt. Het zou makkelijker geweest zijn om er een kussen op te drukken en in het bos te begraven. Maar ze hield het en besteedde er tijd aan.
Ik droom soms dat ik in een laadje nog een baby van mij vind. Of meerdere. Helemaal uitgedroogd, maar na wat besproeingen weer springlevend. O ja, die had ik ook nog. Helemaal vergeten.
Gelukkig niet zeg. Gister daarentegen schoonzus Marineke in haar vakantieresidentie bezocht. 's Morgens al rijp langs de weg, maar overdag.. Voilà.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten