Dapper ventje 1940

 

Dit is mijn broer Dirk, net 3, die toen nog Dikkie heette. Het zal voorjaar geweest zijn, voor het eerst met sokjes, de heg zit al in het blad. Misschien was het op de dag dat de oorlog uitbrak. Dat was een stralende dag, vertelde mijn moeder altijd. Geen wolkje aan de lucht. Hij ziet er zo dapper uit, klaar voor het avontuur, klaar om de buurjongens een knal te verkopen. Hij was net als ik als kind, sla er op voordat ze het jou doen. Een vechtersbaas, een vrolijke druktemaker, vol verhalen, vol praatjes. Hij moest naar de ULO, maar dat was niks voor hem, hij was, als enige thuis, slecht in talen. Rekenen dat kon hij goed. Handelsdagschool dan, maar hij had niet veel zitvlees, wilde wat doen en zat al gauw op de bakkerskar. Eerst, toen hij nog op school zat, op zaterdag bij Jan de Boer de Bakker, onze overbuurman. Later bij bakkerij Bartels in Krommenie en 's avonds naar de Handelsavondschool. Het was een werker, een wroeter. Hij moest in dienst, kreeg een mooi matrozenpakje, onze moeder was o zo trots als hij uit de bus stapte. Na de dienst heeft hij 10 jaar gevaren op Zuid-Afrika als magazijnmeester en barkeeper van de privé-bar die de jongens zelf runden in het vooronder. Op zijn 30ste naar Canada waar hij een bedrijfje begon in cable vision. Vrouw, kinderen, huisje aan de rivier, waar ik hem een paar keer heb opgezocht. Hij is 82 geworden. Valt nog mee voor een brokkenpiloot zoals hij.