Het wrede lot van buurman Tourtelot

Tot twee jaar geleden leefde buurman Tourtelot een rustig landleven zonder zorgen. Rustig slaat in dit geval op zijn geest, hart of ziel of hoe we het ook kunnen noemen. Zijn lichaam had nooit rust, maar dat was zijn eigen keus. Maar sinds hij besloten had dat hij een huis voor zijn bij haar man weggelopen dochter zou laten bouwen, heeft hij geen rustig uur meer gehad. 
Alles liep en loopt nog steeds tegen met dat huis.
 Ten eerste schiet het niet op, de bouw gaat traag, met horten en stoten. De aannemer, die zijn geld al binnen heeft, laat de boel op zijn beloop. 
Binnen is het wel ongeveer klaar, maar aan de voorkant is nog steeds geen crepi op de muren aan gebracht, waardoor het niet waterdicht is en het er ook nog steeds uitziet als een huis in aanbouw. Het huis staat te hoog en de kelderingang is te laag, waardoor een auto met normale hoogte niet naar binnen kan. Het schijnt ook te lekken in een slaapkamer. 
Nu is hij eindelijk zelf begonnen aan de fosse septique, de septictank met uitvloeiveld. Wij zitten hier namelijk niet op het riool aangesloten en moeten onze eigen viezigheid op een milieuvriendelijke manier zien kwijt te raken.
Tourtelot had dus eindelijk een septictank laten plaatsen en met een gehuurde machine een kuil gegraven voor de zogeheten zandbak, waar het water uit de septictank  gezuiverd wordt. Vanuit de septictank komt een buis, die weer in een aantal kleinere pijpen met gaatjes erin, verdeeld worden. Het stond allemaal op de tekening, maar Tourt kon er toch geen wijs meer uit. Zaterdag viel hij bijna met machine en al in de kuil omdat zijn hoofd draaide zoals hij zei, en dat kwam omdat hij niet geslapen had en hij slaapt niet omdat zijn vrouw al een jaar lang bijna ieder dag gedurende enige uren in een soort coma geraakt, waarbij hij steeds denkt dat ze dood gaat, wat ook zomaar zou kunnen. Marimon heeft geprobeerd aan de hand van de tekening om enige lijn in het buizenstelsel te krijgen, maar de volgende dag kregen we dit over ons heen:

Buurman probeerde op zondagmorgen in de stromende regen met alle geweld de boel te stutten om instorten te voorkomen, maar dat is maar gedeeltelijk gelukt. De regen houdt maar niet op, dus vanmorgen stond hij weer bij de kuil aan zijn pet te krabben. 
Daar gaan zijn lieve centen.

Dat moet je toch niet meer hebben op je 78ste, dat is niet leuk.
Hoe lang houdt hij dit nog vol, vragen wij ons af. Hoe lang houdt zijn piggelmeevrouwtje deze comatoestanden nog vol?
 De gezamelijke medische stand weet niet wat haar mankeert, maar geeft dit niet toe. Ze gooien elkaar de bal toe en geven elkaar de schuld, net als de aannemers. Arme Tourtelot.