Vandaag wilde ik iets beschrijven waarover ik me druk maak.
Maar na enig nadenken kwam ik tot de slotsom dat ik mij nergens echt druk over maak. Algehele onverschilligheid? Dat kun je wel stellen, ja. Dat komt omdat ik hier op mijn beschermde heuvel niet direct word geconfronteerd met enige misstand of ergernis, behalve dan de jagersgilde op zondagmorgen. Wel indirect, via kranten en internet, maar dat is anders want je staat er niet oog in oog mee.
Wij hebben bovendien in onze situatie en op onze leeftijd, geen last meer van: krapte op de arbeidsmarkt, krapte op de woningmarkt, krapte op het wegennet, krapte in de beurs.
We zien nooit een in de fik gestoken auto, nooit een vrouw met een burka, nooit een dakloze op een stuk karton in de regen...
Wel denk ik af en toe na over bejaarden c.q. verzorgingshuizen, want dat is nu het dichtste bij. Het bejaardenprobleem, de vergrijzing van de babyboomgeneratie. Ik!!!
Dat wordt niet het grootste probleem, het is het al. Te weinig verzorgenden, te veel bejaarden, te weinig geld. Er zullen zonder dralen drastische maatregelen genomen moeten worden.
Ik stel voor:
1.Iedereen boven de 70 een formulier voorleggen met mogelijkheid tot levensbeëindiging in geval van onnodig en uitzichtloos lijden.
2. Aan elkeen sowieso een pilletje ter hand stellen voor het geval dat men er geen zin meer in heeft.
3. De bejaarden in tehuizen niet elke dag een bad of douche opdringen. Het kost veel te veel tijd en ze zijn er niet blij mee. Thuis namen ze ook niet elke dag een douche, niet eens elk jaar.
Hadden de 60 plussers onder ons vroeger een douche of badkamer tot hun beschikking? Welnee, een washandje aan de keukenkraan, de stedelingen hooguit eens in de week naar het badhuis.
4. Doe bij het tehuis een moestuin en een kleine boerderijdieren complex. De nog goed ter been zijnden, kunnen daar dan groente kweken, konijnen en kippen houden. Zij weten nog hoe je een kip slacht, een konijn vilt. Hoe je een bintje verbouwt. Dit alles ten gunste van de tehuiskeuken.
5. Alles wat met Alzheimer bedlegerig ligt te zijn zonder kans op beterschap, niet meer voeren.
Maar, zegt de lezer nu, jij hebt makkelijk praten, want je ligt daar niet. Zou je dat zelf zo willen? Ja graag! Niet in zo'n bed de hele dag alstublieft. Een moesje met een kipje zo lang het nog kan.
En dat wassen? Hoeft ook niet. Alleen een lapje over de bips graag, meisjes. Zo is het wel weer genoeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten