Een goede verkoper.

Aangezien de verkoop van ons huisje stagneert, en wij daar niet rouwig om zijn, hebben wij besloten haar wat te up-graden.
Met de winter voor de deur ligt het voor de hand dat wij aan isolatie denken en aangezien er weer zo'n verkoopteam in de hal van de Super-U stond om PVC deuren aan te prijzen, leek het Marimon een goed moment om een verkoper thuis uit te nodigen. 

Het idee van de porte-fenêtres, kwam natuurlijk door ons bezoek aan Poitiers afgelopen weekend. Die ruitjes vind ik zo gezellig. En praktisch, want dubbele beglazing. Nog praktischer, van PVC. Nooit meer schilderen. Ik ben altijd tegen kunststof geweest, vind het in antieke huizen ook geen gezicht. Maar dit is een ordinaire jaren 80 bungalow en wat het milieu betreft, verf is helemaal troep.

Hier gaat het gebeuren. Eindelijk gaan we wat aan isolatie doen.

Dat we zo snel besloten, hoewel we nog een aantal concurrenten in petto hadden, kwam door de voortvarende charme van de verkoper. Het was een spanjaard van origine, en dat was te merken. Het enthousiasme en de levenslust spatten er af. Een kruising tussen flamenco danser en toreador, maar dan een dikke versie, want hij hield van lekker eten. Hij was zeer te spreken over Engelsen en Hollanders, die snelle beslissers waren. Bij Fransen moest hij uren soebatten en nog 10 keer terugkomen en dan bliezen ze het vaak alsnog af. De soebattijd gebruikte hij nu om zijn levensverhaal te vertellen. Wij kennen inmiddels zijn hele familie en weten van al zijn verloren liefdes.
Hij was ook nieuwsgierig naar het onze. Of ik vroeger in de mode gezeten had? Dit naar aanleiding van onze modepop die in de hal stond. Wat aardig! Er lagen ook twee dweilen, hij had net zo goed kunnen vragen of ik werkster geweest was.

Een goede verkoper verdient een gunning!