Meteen maar een stippeldekbed erbij gekocht en een heilig hart lampje. Normaal is het rood, maar dat komt niet door op de foto.
Hoewel het bed groter is, lijkt de kamer nu groter dan eerst.
Ik was bij Thérèse dus. Daar trof ik twee vrienden van haar, die ik wel eens uit de verte gezien had, maar nooit gesproken. Met de ene heb ik een aardig gesprek gevoerd, daar hij grote belangstelling had voor alles wat zich buiten de Franse grenzen afspeelt, een zeldzaamheid in deze boerenwereld. Zijn maat leek mij niet helemaal snik, hoewel je je daarin kunt vergissen als je op het uiterlijk afgaat en dat zat hem/haar nu juist niet mee. Het was niet helemaal duidelijk of het hier nu een vrouwelijk of een mannelijk exemplaar betrof. Ik dacht eerst een man, omdat er geen borsten aanzaten, maar wel veel buik. Maar er was ook geen spoor van gezichtsbeharing en de onderkin zag er zacht vrouwelijk uit, als een operazangeres. Een sopraan, zo bleek toen ik haar stem hoorde. Het woord 'kwee', kwam spontaan in mij op.
Als kind scholden we elkaar wel uit voor kwee, of kween, terwijl ik niet eens precies wist wat dat betekende. Wel dat het met tweeslachtigheid te maken had. Wiki zegt, dat een onvruchtbare koe een kween is. Als de koe zwanger is van een tweeling van verschillend geslacht, kunnen geslachtshormonen mixen, waardoor de kalfjes niet geheel geslachtszuiver zijn, met onvruchtbaarheid tot gevolg. Voorts werd een een onvruchtbare of niet meer vruchtbare (dus oudere) zeurderige, of overdreven kwezelachtige vrouw, een kween genoemd. Oude vrouw wordt vaak in een adem genoemd met zeurderig en kwezelig. Wat hebben wij oude vrouwen toch misdaan om zo akelig bejegend te worden? Het woord 'queen' (koningin), is trouwens ook een verbastering van kween, dat in oud Nederlands gewoon vrouw betekende, onvruchtbaar of niet.
Ik moet nu stoppen, want Thérèse staat voor de deur. Ook toevallig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten