Nieuwe hobby: Alpaca's kweken.

Als gevolg van mijn moeder's breikous en alle reacties hierop, begon ik te fantaseren over breien in al zijn facetten. Wat zou er mooier zijn als broodwinning en levensinvulling om de hele cyclus van schaap tot sok zelf in de hand te hebben.
Hoofdartikel in deze droom is wol. Daartoe moeten we een producent hebben. Een schaap (ordinaire wol), een geit (mohair), een konijn (angora) of een Alpaca!

Deze laatstgenoemde sprak het meest tot mijn verbeelding. Het fokken of simpelweg houden ervan als huisdier, is in opkomst, zo lees ik. Goud geld kun je er mee verdienen! Maar na enige verdieping in de materie, zag ik dat je eerst heel veel tijd en geld moet investeren wil je een zelfgeproduceerd Alpaca sjaaltje in je handen hebben. Om te beginnen zijn ze niet zo makkelijk van karakter, zodat je eerst een cursus Alpacatemmen moet gaan volgen. Ik las dat, om te voorkomen dat ze naar je trappen, spugen, bijten, je ze eerst in een halster moet wurmen. Dan kun je met ze gaan wandelen ad 40 Euro per 2 personen (en 2 alpaca's). Een workshop voor aankomende Alpacabezitters, kost 95 Euro per dag, en dan zit je nog de meeste tijd koffie te drinken, te lunchen en thee te leuten. Een bezoekje aan de zaadschenker, kost je 500 Euro, en dan begint het fokken pas. De geboorte kost dan weer de dierenarts en wie weet nog oormerken voor de belasting, zoals hier met schapen het geval is. Na een jaar kan het beest dan geschoren worden. Dat kost dan weer een gespecialiseerde schapenscheerder die waarschijnlijk van heinde en verre moet komen. Maar dan kunnen we onze winst opstrijken: 3 kilo echte Alpaca wol, waar na selectie 2 kilo van over blijft. Die gaan we dan skirten, kaarden, spinnen en wassen. Misschien ook nog verven met iets natuurlijks.
Nu kunnen we ons sjaaltje gaan breien.
Dat moet dan wel ongeveer 1000 euro gaan kosten, want ik heb nog niet gerekend: de aanschaf van het eerste beest, de oermoeder en de plaatsing van een stevig en redelijk hoog hekwerk, en de stallen niet te vergeten. Er van uit gaande dat je al een weide bezit, hetgeen wat mij betreft het geval is. Een landloze zou die ook nog moeten kopen of huren.

Tijdens mijn verblijf in Portugal heb ik het experiment met Alentejo schapen gedaan. Slechte keus, want hun vacht is niet krullerig, maar nogal stijl. Moeilijk te spinnen dus. Ik heb, nadat de hele ceremonie doorlopen was, de wol geverfd met maandenlang opgespaarde en overal vandaan gegaarde uienschillen. Het gaf een prachtig resultaat. Een gedeelte met een sterk aftreksel en een gedeelte met minder sterk, zodat de helft van de wol geel werd en de andere helft oranje. Ook had ik bruine wol erbij gebruikt en van deze 3 kleuren een truitje en een muts gebreid voor mijn toen nog kleine dochtertje. Het resultaat was prachtig, maar al heel gauw vielen de gaten er in.
Ze heeft hem misschien 2 keer aangehad.
Experiment mislukt. 

Dit wil echter niet zeggen dat het met Alpaca beesten ook zo zou gaan. Het grote geld verdien je met fokken en workshops met theepartijen. Het breien doe je tussendoor voor de sfeer.

En anders kan ik ook nog schillenboer worden. Met een kar en een paardje.
Of een kar met een Alpaca. Als je dat halster tenminste omgewurmd krijgt.