Op onze verjaardag wachtten we ongeduldig tot onze Pa, tuf tuf op zijn Berini naar de Sluizen verdwenen was, om roets, met een sprong in moeders warme bed te landen.
De jarige kreeg daar het gote cadeau (nou ja, groot..) en de half jarige een kleintje, een troostprijs.
Ik weet er nog één. Voor allebei hetzelfde, maar dan de ene een rode en de ander een blauwe. Flip en Flap van Douwe Egberts. Kon je plaatjes in plakken. Een van de twee had zo'n ouderwetse duikinstallatie over het hoofd. Zo'n soort vissekom. De boekjes worden nog aangeboden op Marktplaats voor een tientje de drie.
Het verdere verloop van een verjaardag herinner ik me niet zo. Er was geen feest, er waren geen gebakjes. Trakteren op school, drop en vanilletoffees, van elke soort één. Op een versierde stoel staan voor de klas, waar er voor je gezongen werd. Een op het bord getekende vlag. Dan had je de openbare viering wel zo'n beetje gehad. Thuis kwamen er 's middags wat tantes op de fiets, die namen een potlood voor je mee, of een inktlap van schuimrubber (le grand luxe). Een extra koekje bij de thee.
Vandaag zou hij 70 jaar geworden zijn. Mooi rond getal. Hij hield van even getallen, mijn broer. Maar hij had geen geluk daarmee. Op de 29ste geboren, op de 25ste gestorven en 69 jaar oud geworden. Een mens heeft het nu eenmaal niet altijd voor het kiezen.
Rudy 1950
Geen opmerkingen:
Een reactie posten