Blog vanuit de kroeg.

Dit blogje wordt in alle haast, besprenkeld met Suze, in een café geschreven. Wij zijn er nog steeds niet in geslaagd onze internetboer ervan te overtuigen dat wij niet langer zonder verbinding met de wereld kunnen leven. Ondertussen ruzieën onze twee providers Orange en Free met elkaar over de schuldvraag. Ook geen telefoon meer inmiddels.

Met het huis en onze inburgering, zijn we goed op weg. Bijna alle dozen zijn uitgepakt, de lampjes geïnstalleerd en de keuken in vol bedrijf. Over de Engelse verkoper, die zo aardig was zijn hele inboedel aan ons te schenken, denken we achteraf  dat het achterliggend idee was, dat wij de troep op mochten ruimen. Het huis was (en is) van boven tot onder vergeven van de kitchs. Nu heb je twee soorten kitchs, de leuke en de vreselijke. Het overgrote deel behoorde bij de laatste categorie.

Marimon's bedlampje.

Dus wij tremmen en slepen. We hebben via de Brocantemadame uit het dorp, drie bedden kunnen lozen aan een pater familias, die zeer nodig bedden nodig had voor zijn gestaag uitdijende familie.
Wij er van af, hij blij. Nu zitten we in het café van zijn neef, die zo vriendelijk was, in ruil voor enige borrels, ons op zijn net te gedogen. Intussen hebben wij uit dankbaarheid ons ingeschreven voor een couscous avond alhier.

Ik moet het even hier bij laten, want door de gestaag groeiende hoeveelheid goodwill-consumpties, typ ik niet zo zuiver meer. Ook is de verbinding nogal traag. Dus tot een volgende, wie weet vanuit dit zelfde café.