Maar dit zijn toekomstplannen. Eerst internet!!.
Verder zijn de meeste problemen opgelost. We kunnen douchen in een van de luxueuze, doch uiterst onpraktische badkamers. Marimon heeft in het bad een mengkraan aangebracht, zodat je niet meer hoeft te kiezen tussen ijskoud of kokend heet. Wel is het een minimaal straaltje, maar Marimon gaat binnenkort onder de badkuip een ingreep doen, waarbij zoals beloofd, hardgrondig gevloekt zal worden. In afwachting daarvan stel ik mij tevree met het p.. straaltje. Voor de gastenbadkamer is nog geen oplossing voorhanden. Gasten die zich toch op La Chapelle willen wagen, zullen zich tevreden moeten stellen met een poedelwasje in de wastafel, met behulp van de oude vertrouwde washand. Of een uitgebreid bad nemen.
Het bureau is ingericht (op internet na) en er is ook een heus mini-boudoir voor de kapelvrouwe ingericht in een van de slaapkamertjes onder het dak. Zij kan hier net rechtop staan om haar outfit van de dag in de ikea-spiegel te checken.
De poezen hadden na een dag al bezit van huis en tuin genomen. Zij vinden al die trappen en kamertjes dermate interessant, dat zij de buitenboel laten voor wat het is, tenzij er een meer dan stralende zon schijnt.
De omgeving is prachtig. Ik heb al heel wat fietstochten ondernomen, waarbij ik het gepresteerd heb, om van een tochtje van een uur er een van drie te maken, wegens veelvuldig verdwalen. Maar zodoende leer je wel je omgeving kennen.
De dorpjes lijden, net als overal op het Franse platteland, aan leegloop. Een status die te wijten is aan gebrek aan werk door mechanisatie en gebrek aan vervangende arbeid, met als gevolg de grote trek naar de stad.
De mega supermarkten, zoals overal het geval is, werken ook niet mee aan de instandhouding van kleine middenstand. Hoewel de veelbelovende aankondigingsborden anders beloven, is er veel leegstand. Om te studeren moet je ook naar elders, waardoor via natuurlijke selectie, de minder begaafden achterblijven (en de meeste kinderen maken).
Wat mij verbaasd is, dat wij het heerlijk vinden om zo super afgelegen te wonen. En we wilden nog wel dichter bij de mensheid! Heer en Meesteres van La Chapelle d'Air Souvre.
Het is een koninklijk gevoel.
Voor morgen heb ik een afspraak met de buurvrouw (van over de weg), om naar de plaatselijke gym te gaan. Eerste integratiestap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten