Lientje (1910-2008), is bijna jarig.

Morgen is Lientje jarig, maar ik weet zeker dat zij het vandaag gevierd zou hebben. Tenminste voor vrienden, en nadat de donkerste van de jaren 50 voorbij waren. Voor die tijd kwam de familie, en altijd op de dag zelf. In de loop van de dag werd er een veelbelovende houten kist gebracht door de bakkerknecht met daarin wisten wij, de meest verrukkelijke gebakjes, die wij toen taartjes noemden. Wij kinderen mochten even het deksel oplichten om met onze ogen en neus te proeven van dit heerlijks dat slechts twee keer per jaar het huis binnen kwam. 

Overdag kwamen 's morgens een paar buren en 's middags wat tantes uit het dorp die geen echte tantes waren. 's Avonds om klokke 8 kwamen de echte ooms en tantes uit alle hoeken van de Zaanstreek aanzetten. Uit Wormerveer en Landsmeer, dat eigenlijk al geen Zaanstreek meer is, uit Krommeniedijk en Oost (of West)Knollendam. Er waren toen al drie auto's in de familie, iets waar mijn vader heftig jaloers op was. Ze haalden elkaar op om benzine te besparen en een van hen nam oma mee. Als die er al niet was, 's morgens gebracht door een van de ooms en dan de hele dag te gast. Dat moet een crime voor haar geweest zijn, gesteld als ze was op haar rust en eenzaamheid. De ooms en tantes gaven ferme pakkerds op onze wangen, waarbij de ooms zacht en rozig aanvoelden, in tegenstelling tot onze eigen vader, die meestal prikte. Ze waren allemaal hartelijk en oprecht blij ons te zien, althans dat voelde toch zo. De stoelen stonden in een rondje tegen de wand, het midden bleef open voor de bediening. De mannen aan een kant en de vrouwen aan de andere. Net een moslimfamilie. Mijn vader zat liever tussen de vrouwen, want die mannen praatten toch alleen over zeilen, waar hij niks aan vond. Want hoewel hij altijd op of aan het water werkte, kon hij slechts warm lopen voor de vis die eruit kwam, vooral de zoute haring. Eerst kregen ze koffie met gebak, daarna was er bowl. Zonder alcohol, want de meeste waren geheel of gedeeltelijk onthouder. Welke gewoonte, of overtuiging later veranderde bij het toenemen van de welvaart.  Zo ook bij ons.

Mijn vader tussen tante Bep zus van moeder, links en mijn moeder, rechts.

Na 1958 veranderden de verjaardagsbijeenkomsten drastisch. Het begin was wel ongeveer hetzelfde, maar met een beetje alcohol door de bowl, na 10 uur als de familie was ogekrast, kwamen de vrienden binnen en de flessen op tafel. Dat kon nog heel lang doorgaan, vooral als ome Chris zijn mook had meegenomen. Dan ging de tafel er uit en werd er gedanst. 'Oh donna Clara...ich hab dich tanzen gesehn'.. Vanaf toen werd de verjaardag verschoven naar het weekend. Vandaag dus. Welgefeliciteerd, Lientje.

Mook= West-Fries voor accordeon. 

In Tulle de accordeonstad van Frankrijk), heet een bepaald accordeonmerk 'Maugein'. Zou het daarvandaan komen?