maandag 14 februari 2022

Een weekje Valkenburg

 Ik met de Valkenburgse kindertjes. 1961.


In mijn jeugd in de jaren 50 was het nog niet gebruikelijk om met vakantie te gaan. Meestal gingen we logeren bij ooms en tantes en dat was dan al heel wat. We gingen wel naar Groningen, want daar kwam mijn vader vandaan, maar die vakanties bestonden vrijwel uitsluitend uit eindeloze familiebezoeken. Alleen de reis was spannend. Toch ben ik wel 5 keer echt op vakantie geweest. Een keer naar Schoorl, in een soort boerderij-pension, met z'n zessen op een kamertje. Eigenlijk vlak bij huis, we reden er op de fiets naar toe. Spannender was de Veluwe, daar had je bossen, zandverstuivingen, zelfs heuvels en dalen, heerlijk om op te crossen met onze eigen fietsen waarop we, nu ook weer, zelf gekomen waren. We verbleven er in het huis van mensen die zelf in het kippenhok zaten. Vakantie nummer 3 voerde naar Valkenburg.  Moeder ging met de koffers in de trein, vader en ik kwamen op de brommer. Het was een heerlijke rit, prachtig weer en in mijn herinnering reden we door bloeiende boomgaarden, maar daar zal ik wel geschiedverfalsing plegen, want boomgaarden staan normaal gesproken niet in bloei in juli. Ik herinner mij niet waar de hereniging met moeder plaatsvond. Stond ze met de koffers op het perron te wachten? Had ze zich inmiddels naar ons logeeradres begeven? Dit adres herinner ik mij wel. Wij hadden een kamer met ontbijt gehuurd gewoon bij mensen thuis met een heleboel kindertjes, die een centje bij wilden verdienen. Bed and Breakfast avant la lettre. Zo ging dat toen. Schoorvoetend begon men vakantie te vieren, maar het mocht niet te veel kosten. 

Het bijzondere van deze vakantie vond ik dat we dagtripjes maakten naar het BUITENLAND! Vast prik waren Monschau in Duitsland, de grotten van Han en de Spafabrieken in België en het Drielandenpunt, waar je naar drie buitenlanden tegelijk kon kijken Een hele ervaring voor een 13 jarige die nog nooit over de grens was geweest.

Maar het allerbijzonderst was dat ik voor het eerst enig kind was. Wat een luxe. Er kon ineens van alles: een tiroler hoedje, een wandelstok met metalen plaatjes, alsof je ik weet niet waar geweest was.. Een dikke ijsco, ein pfund Italiänische pflaumen, die ik in Monschau alleen moest gaan kopen voor mijn vader. Mijn vader  voor het eerst niet gestresst, geen driftbuien. Zo had hij het altijd gewild. Alleen met vrouw en één, hooguit twee dochtertjes, een fototoestel om de nek en geld in de zak door de straten flaneren. 

Een mens krijgt niet altijd van het leven wat hij wenst, soms loopt er iets uit de hand, soms krijg hij de geest niet meer terug in de fles. Je zult moeten leven met wat je aangericht hebt en er het beste van proberen te maken. Een weekje Valkenburg kan helend werken. 


1 opmerking:

  1. Ga door jouw verhaal in de tijd terug in mijn herinneringen,de sfeer van de 50 er jaren en hoe mijn vakanties toen waren zonder ouders. Een mooi thema ! De foto is ook heel lief 🥰

    BeantwoordenVerwijderen