De strijd tegen de uitdroging op Pied Sec plage

Het regent en dat komt goed uit want het is zondag zodat we er eindelijk ook echt een rustdag van kunnen maken. Gister heb ik preventief de watervaten op de nu al te droge tuin geleegd en we hebben eindelijk het 500 liter vat dat beneden in de vallei al 5 jaar stond te verinteresten naar boven gehaald, het gat onderin de zijkant gestopt en aangesloten op een goot. Daarom willen we regen zien, om te kijken of de stop het houdt. Dit is hem, prachtig verstopt achter een sub-tropische prikplant.

We hebben nu zes vaten. Twee van 300 liter en vier van 500 liter.

Een grote en een kleine beneden bij het vakantiehuisje, de andere vier boven.

Naast het keukenterras aan de achterkant. Als straks de rozen zijn uitgelopen zie je er geen barst meer van.

Rechts naast de garage, die binnenkort nog blauw geverfd moet, net als de rest. Maar ja, voorlopig is Marimon spits, dus de deur zal nog wel even bruin blijven.

Het vat links van de garage, naast het raampje van de buanderie

(bijkeuken).

Groot vat tegen de badkamer van het huisje.

Klein vat tegen de achterkant van het huisje. Ziet ook niemand. Achter wonen geen mensen, alleen de kippen en die vinden het niet zo erg.

De eerste van de serie milieuplagen die ons zal treffen, d.w.z. waar we rechtsreeks last van ondervinden is de sécheresse, de droogte. Nu al wordt er op het journal télévisé regelmatig aandacht aan besteed. Wellicht moeten we nog eens een tankje kopen en een tractor en dan hop uit het moeras pompen, zoals buurman Tourtelot. Maar je zal zien dat tegen de tijd dat wij dat allemaal bij elkaar gespaard hebben, het verboden zal zijn om openbaar water te pakken. Groenten zullen duurder worder, dus het loont om zelf te telen, maar dan moet je wel water hebben. Eieren zijn, althans in Nederland ook duurder geworden lazen wij. Toch maar een kippefokkerij dan?

Wel een tegenstrijdige aktie om dan een zwembad te gaan zetten. Maar in tijden van hevige waternood kunnen we het altijd nog gebruiken als waterreservoir.

Verder weer een heerlijk Indisch etentje door Marimon bereid.

Kijk maar niet naar mijn strenge hoofd. Dat is de schoolfrik in mij die er steeds meer uitkomt naarmate ik ouder wordt. De waarheid is steeds minder te verhullen met het verstrijken der jaren.