Reisje boeken.

Vandaag de hele dag bezig geweest met het uitzoeken van een te betalen reis naar Nederland. Grom. Met eindresultaat een boeking bij Eurolines. Ik ga met de bus, jawel. Die goedkope vliegtuigen waar iedereen het over heeft, schijnen niet bij Pied Sec plage te landen. Parijs-Amsterdam met de Lufthansa leek mij wel aantrekkelijk, 85 Euro en een reguliere, degelijke maatschappij. T.G.V.tje tot Charles de Gaulle en dan hop, een uurtje later in Amsterdam. Geloof het maar niet, ze vliegen eerst naar Frankfurt, daar mag je een paar uurtjes koffie drinken en dan door naar A.,
dan ben ik er eerder met de stoomtrein. Ik heb er veel van geleerd, een dagje openbaarvervoeronderzoek. Zo kan je van Bordeaux naar Eindhoven met All Italia, voor 4500 Euro. Privéjet via Dubai, inclusief harembezoek soms? Sommige treinkaartjes bleken enorm opgeslagen, wachttijden onmogelijk lang en dan kan je er nog niet van op aan dat ze op tijd rijden en je je aansluiting niet mist zodat je als je pech hebt een hotel mag gaan zoeken en je ticket kwijt bent. Tel uit je verlies. Met de auto is duur met tol en benzine, maar toch nog goedkoper dan met de trein vandaag de dag.
Dus heb ik uiteindelijk na een dag vol regen en internetchagrijn, gekozen voor de bus. Stap er op zondagavond om 19.30 monter in en rol er maandag in Utrecht om 11.45 als een wrak weer uit. 
Gewoon uitzitten. Heb vandaag dezelfde tijd zittend voor de compu doorgebracht. Las alleen dat je niet mag eten in de bus. Snoepen wel hoop ik. En kauwgom? Maar wie zal dat nu merken als ik stiekem een broodje ei naar binnen prop? De juffrouw in de klas vroeger merkte het ook niet, en die keek nog wel recht de klas in. Die chauffeur wordt geacht zijn oogjes op het wegdek te houden.

Ik heb er zin in. Enige probleem, ik zag net dat mijn pas over 12 dagen verlopen is. Ik moet hem in Bordeaux bij het Consolaat laten verlengen, dat is geen probleem, maar dan moet hij nog opgestuurd naar Parijs voor controle en stempels en de rest. Het lijkt Rusland van voor de muur wel.

Ik vraag me af of hij op tijd terug in mijn tasje zal zijn. 


Over die kauwgom in de bus, heb ik nog een kleine anekdote.
Toen ik klein was, gingen we af en toe op reis naar Delfzijl, waar onze grootouders woonden. In de bus naar Edum, Stedum, Bedum of Loppersum, had ik mijn uitgekauwde kauwgom op de lakrand van mijn moeders tas geplakt. Helaas was mijn vader, in een steeds warmer wordende bus, naast haar gaan zitten aan de kauwgumkant. Toen wij op onze bestemming aangekomen waren, stapte mijn vader als eerste naar voren, met een steeds langer wordende draad kauwgom aan zijn broek. Mijn moeder kreeg een akute aanval van de slappe lach, maar mijn vader kon het absoluut niet waarderen en zag paars van woede toen hij ontdekte waarom hij de risee van de streekbus was.
Ik hield intussen mijn adem in... 

Ik weet niet meer hoe het afliep, ik leef in ieder geval nog.