Sneeuw en poezenvreugd.

Vanmorgen werden we wakker met sneeuw, altijd bijzonder hier. Het mag sneeuwen in Rome of Barcelona, maar hier niet. Dat is de invloed van de Gironde, denk ik. Net nu ik bezig was de aardbeien te planten, heb ze maar weer onder hun dekentje gelegd.

De tuin is dus alweer sinds een paar dagen opgeschort wegens koude en kilte. Om dezelfde reden trachten wij ons binnenshuis te vermaken en dat lukt goed. Ik verander een stippenjurk maat 50 van de Secours in een wijdvallende blouse, daar heb ik mij de gehele zondag mee vermaakt.

 Marimon zaagt, timmert, lijmt en verft iets onduidelijks in de onderste gewelven van ons fort. 

Ik steek mijn neus alleen nog buiten de deur om de kipjes te voeren, altijd in mijn kielzog gevolgd door de poezen.

De kleine onderzoekt de tent op muizen en probeert de kippen te intimideren, maar dat lukt hem niet, die laten zich niet makkelijk van de wijs brengen.
Alleen door op hun kop te springen wil hij nog wel eens succes hebben.

Léon probeert het via het dak. Dat maakt ze wel onrustig, want aanvallen van roofvogels komen van boven, meestal.

Deze joekels van kippen heb ik van Bob. Zij leggen slecht en vreten veel, maar Poulette is wel blij met hun gezelschap, dus ik houd ze er nog maar even in. Zo veel eieren hebben we ook niet nodig en ze zijn verder niet lastig.

Poezenvreugd in de badkamer. Ze vermaken zich goed,die jongens. Zelfs in die koude snertsneeuw hebben ze lol. 's Nachts slapen ze op ons bed, netjes ieder aan een kant. Pipeline naast Marimon en de twee kleinen tegen mij aangeprakt. Net alsof het winter ware.