Pages

Vandaag was het niet alleen een heerlijk zonnige dag, maar ook, mede door de combinatie Pasen en mooi weer, een uitstekende dag voor ons om te integreren. Alle buren kwamen n.l. op het kapelletje af. Misschien ook uit nieuwsgierigheid naar de nieuwe bewoners van 'la maison de la chapelle'. We hebben lange, informatieve gesprekken gehad met buurman monsieur Maurice en zijn zoon en weten nu dat de vorige bewoner veel illegaals uitgehaald heeft wat het bouwen betreft. Maar dit even terzijde.

Hoe staat het met onze integratie en hoe leer je mensen kennen?
De eersten met wie je kennis maakt zijn altijd de winkeliers en de plaatselijke loslopende debielen. Wij kennen dan ook de bakkers en de slagers, de kiosk en supermarktbeheerders, la dame de la brocante, de Engelse Pub/Pizza eigenaren, Molly van de Fish and Chips (met mashy peas), en ik dan nog de dame van het 2 de hands klerenwinkeltje in Domfront en 10 oude dames van de gym.

Maar mijn belangrijkste ontdekking, is the lady of the pages.
Deze alleraardigste Engelse dame beheert hier een soort boekenruil. Met dien verstande dat je haar  de boeken schenkt en voor 2 euros een verse kan bekomen. Ik moest van al die Engelse boeken af die de vorige eigenaar hier heeft achtergelaten en zij was er blij mee.

Zij lijkt mij ook een sociale spil te zijn in het Engelse circuit en omdat ik met een overschot aan eieren zat, want zelfs de 4 overgebleven kipjes leggen nog te veel voor ons, dacht ik dat zij wel eens de oplossing zou kunnen zijn voor dit probleem.
Zij wilde mijn mandje inderdaad graag hebben en wij besloten dat het een goed idee zou zijn, wanneer ik wekelijks daar een gevuld mandje neerzet voor de lezers om naar behoefte uit te pakken.

Daar was het ook, dat mijn oog viel op Fifty Shades of Grey, een boek waarvan ik gedacht had dat ik het nooit zou lezen.
Zij zei dat het niet zo slecht was als de meesten die het niet gelezen hebben denken dat het is. En inderdaad, nu ik het aan het lezen ben, moet ik haar gelijk geven. Het boek is geen hoogvlieger, type boeketreeks, maar toch heel leesbaar en beslist niet smerig of wat dan ook. Het is een love story, met een onwerkelijk scenario dat wel, vrij naief en onschuldig allemaal, waarin de hoofdpersoon (de vertelster), haar ervaringen met haar geliefde tot in detail meedeelt, maar zonder één onvertogen woord. Er wordt heel veel in gebloosd. Ik zou het absoluut geen porno noemen. 

Ik denk dat ik vanuit Pages mijn 5 stappen integratieplan verder ga ontwikkelen. De Engelse Pub is tenslotte aan de overkant, dus ben ik dan alvast op de goede weg. Wish me luck.