zondag 28 juni 2015
In het hol van de leeuw.
Het meertje bij ons achter, dat gevuld wordt vanuit de bron.
Na Parijs en een zondagse rustdag om op adem te komen, heb ik mij maandag weer op het kippenhok gestort, dat nog steeds niet vosbestendig was en is. Rond de ren liggen nu zware stenen, die hij niet omver krijgt. Maar de deur daar kan hij, na enig graafwerk, zo onder door.
Daarom maar twee tegels gelegd, achteraf gezien aan de verkeerde kant. Ik laat ze maar liggen, want vier is beter dan twee en bovendien heb ik er heel veel werk aan gehad, want na ze uit de voorhof gewrikt te hebben, waar ze met cement waren vastgezet, en bewerkt te hebben met de anti-hufter beitel en een perfect passende, met zand opgevulde bedding te hebben uitgestoken, ga ik zo'n kunstwerk toch niet weer afbreken voor een miniem plaatsingsfoutje. Die snerters zijn het toch niet waard dat ik ze bescherm, want overdag wagen ze zich de laatste dagen steeds verder van huis. Gister hebben we ons de voering uit de keel geroepen, maar tevergeefs. Na een intensieve speurtocht, vond ik ze in het oerwoud achter de kapel, praktisch in het hol van de leeuw.
Dit is het pad naast de kapel, waar zij naar beneden lopen.
Dit is de bron achter de kapel.
De pick-nick tafel naast het meertje (zie boven), waar zij langs liepen.
En dan wordt het gevaarlijk, want daar huist de vos.
Hier vond ik ze terug, heerlijk badderend en pikkend in het beekje.
Voor straf heb ik ze vandaag maar eens in hun prachtige bijna-veilige buitenverblijf opgesloten. En ook om ze van hun slechte leggewoontes af te krijgen.
Sinds een paar weken is een van de twee ineens onder de hortensia gaan leggen. Een uitstekend bedachte plaats van hun kant bezien, want niet vanaf de buitenkant waar te nemen en heerlijk koel.
Perfecte plek, ware het niet dat Léon dat ook vindt.
Sinds gister helpt hij bij het broeden. Of hij zit gewoon te pesten.
Intussen schildert Marimon het trappenhuis.
De dames kakelden en fladderden en maakten zo'n stampij, dat ik ze maar weer losgelaten heb. Maar wel nadat ze beloofd hadden dicht bij huis te blijven. En ze hebben woord gehouden.
Half 10, veilig achter slot en grendel.
En Marimon hij schilderde voort.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten