Ik draag vandaag een wollen oud-roze truitje en een antraciet grijze broek. Het staat netjes, maar ik voel mij er toch niet lekker in. Het past niet bij mij. Marimon zegt dat hij vroeger, in zijn jonge jaren, toch wel viel op meisjes die zo gekleed gingen.
Vroeger, ja toen wel. Ik wilde dolgraag een twinset, het liefst nog met een parelkettingkje. Mijn bewondering voor Mieke Bak was groot, omdat ze niet alleen een twinset bezat, maar ook altijd alles voor elkaar had. Een agenda zonder geknoei, een blikken pennendoos zonder puntenslijpsel. Schone vingers, zonder afbladderende nagellak. Huiswerk gemaakt. En een beugel! Zo'n roze, die als een bit in de mond zat. Ik probeerde wel eens met Bazooka Joe roze plofkauwgum een namaak gehemelte te maken, zodat het tenminste klonk alsof ik een beugel had, maar het werd toch nooit echt.
Hier hebben we Mieke Bak, met de beugel en het pennenbakje,
tweede van rechts onder, op de hurken. Ik ben het kleintje rechtsboven en ik heb het koud. Wij hebben allemaal zelfgebreide truien of vesten aan. Zelfs juf Kamphuis, de strenge lerares Frans, waar ik altijd drieën en vieren bij haalde, die ze dan noteerde in een klein notitieboekje met een rood potlood met scherpgeslepen punt.
Ze snerpte dan dat juffrouw Bakker haar les weer niet geleerd had. Juffrouw Bakker, vroeg op en laat wakker.
Zij had vuurrode nagellak op haar lange nagels.
Het bladderde nooit af.
Op de lagere school was het makkelijker, want daar kreeg je geen huiswerk. Alles wat ik gewoon in de klas te horen kreeg, kon ik goed bijhouden. Moeiteloos huppelde ik naar het einde. Maar ook hier, altijd inktvlekken in mijn schrift, gebroken kroontjespennen en opgevreten houten penhouders. Ik was goed in gym, maar kwam nooit netjes met twee voeten naast elkaar terecht na een sprong van de brug met ongelijke leggers. Altijd zwabberende ledematen.
Ik presteerde het om met een nylonjurkje aan, met mijn broer in een boom te klimmen, of met wit kanten zondags jurkje in een prutsloot te belanden.
Straatmeid en banjer eerste klas.
De appel valt geloof ik niet zo ver van de stam.
Ik heb jammergenoeg nog steeds geen twinset. En ook geen beugel.
De grijze antracietbroek gaat weer uit, een roze bloemenrokje aan.
Je bent zoals je bent en dat ben je gedoemd te blijven..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten