Gelukkig regent het weer, kunnen we een beetje uitrusten van de mooie dagen. We zouden naar Mont Saint Michel gaan, waar een uitzonderlijk hoog water zou zijn, maar geen tijd. Bovendien bleek dat hoge water heel vroeg en heel laat te zijn, geen tijden voor twee luie pensionados. Geen tijd voor het strand, te moe voor de open mic night, want wij moesten in de tuin, slaaf als wij zijn van onze vierkante meters.
Hadden we niet gezegd dat we kleiner wilden?
Want wat moet je met al dat gras? Een machine is duur. Eerst al de aanschaf, dan het onderhoud, de reparaties.
Schaapjes dan? Leuk, maar je zal eerst moeten investeren in een heleboel meters stevig hek en/of schrikdraad. Plus een hokje en stro Straks wintervoeding en nog meer stro plus de véto en de oorhangers. Dan nog de ram, als je lammetjes wilt. Die moeten wel, want dat is je winst. Als je tenminste hard genoeg bent om je eigen baby's op te eten. En dat zijn we niet.
Misschien een geit aan een pin, zoals Roelefie de geitenboer bij ons in de straat vroeger, die zijn geiten in de berm liet grazen. Af en toe verpinnen en makkelijk voor de gemeente. Dat zeiden de boeren bij ons als ze een plas moesten doen: 'Effe de gait verpinne'.
Eerst was de grasmaaimachine weken uit de roulatie omdat de messen versleten waren. Toen eindelijk de nieuwe messen bij de reparateur binnen en eronder gezet waren, ging na drie meter maaien de V-snaar kapot. Marimon heeft het hele weekend onder de machine gelegen, tot uiteindelijk bleek dat de winkel de verkeerde snaar had meegegeven. Ik had de vloekvanger ingeschakeld, dus ik had er niet zo veel last van. Morgen gaat het geval op de remorque en hop naar de dealer. Intussen groeit het gras maar door en moet ik met lieslaarzen de was ophangen.
En ik was het 3 dagen lang onze oogst van de nieuwe Engelse
pépinière aan het planten. Allemaal klein grut, maar wel overblijvend. Wintervast dus, net boerenkool.
Ik hoop dat de slakken zich inhouden vannacht.
Het is hier zo veel werk om te planten, omdat Allan, de vorige eigenaar, alles bedekt heeft met een laag plastic, met daaroverheen grind. Prakties, dat wel. Weinig onkruid en houdt vocht vast. Het lijkt me echter niet zo goed voor de grond, want er komt nooit een laagje humus op door bladeren of andere vormen van groenbemesting. Toch groeit alles als kool, dus tja, ik weet het ook niet.
Kortom, we hebben genoten van deze zonnige dagen, ik met mijn hoofd in de aarde en Marimon met zijn hoofd onder de grasmaaimachine. Leve het landelijk leven!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten