We zijn al op de helft van de uitputtingsslag. We zitten midden in de week van een uitwisselingsproject, een stedenband, pardon dorpenband, met Portugal, van wiens onderdanen we er twee in huis hebben, waarvan er een de drukste is van het hele gezelschap. Ik meen zeker te weten dat de organisatie dat wist, dat de hele club dat wist. Diamantino schuiven we bij de nieuwelingen (wij dus). Hij is druk, maar ook vermakelijk. zingt en kletst de hele dag. Ondertussen rennen wij van de ene pick-nick naar de andere maaltijd, van het ene feest naar de andere attractie. Het lijkt Paris-Dakar wel. Iedereen is moe, men slaapt niet meer door slaaptekort.
Wij zijn al vanaf vrijdag bezig met voorbereidingen. Menu's samenstellen, boodschappen doen, kamers in orde maken, keuken schoonmaken. (Dat laatste heeft natuurlijk niets met onze gasten van doen, dat is mijn eigen luiheid, achterstallig onderhoud, maar moest voor deze gelegenheid toch dringend gebeuren). Zaterdag kwamen ze aan,na 21 uur busreis nog springlevend.
Zondag was de beslissende wedstrijd Frankrijk-Portugal, wat een enorm spannende belevenis was met een zaal gevuld met half om half, Fransen en Portugezen. Ze wonnen ook nog, toen kreeg je ze natuurlijk helemaal niet meer in bed. Het ergste was, dat wij ook niet weg konden voordat wij onze gasten ingescheept hadden. Daar zaten we dan, als helemaal geen voetballiefhebber met rode oogjes van de slaap te wachten tot ze uitgezongen waren.
Enfin, het einde komt in zicht. Straks bij iemand uit het dorp eten, met onze Portugese gasten. Dan naar het vuurwerk waar wij ook niet dol op zijn), alvast voor de 14de juli, dat zij hier dan een dag te vroeg vieren, of het moet de hele nacht doorgaan tot morgen. Dan schijnen ze (we), programmaloos te zijn, maar moeten we wel een maaltijd verzorgen en waarschijnlijk zelf onze gasten bezig houden, als ze niet uitgeld zijn en de hele dag liggen snurken, wat ik hoop. Op dit moment zijn ze een waterval aan het beklimmen, of afdalen. Wij zijn even afgehaakt, vandaar tijd voor dit blogje. Morgenavond afscheidsmaaltijd voor de hele ploeg, vrijdagmorgen pick-nick klaarmaken voor onderweg en weer een afscheidsdiner in de Salle des Fêtes. Dan kunnen we eindelijk zwaaien. En dan roetsjj.. het bed in en slapen tot maandagmorgen om dan gelijk door te rijden naar Nederland.
Pfff...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten