Vanmiddag heb ik gefietst met Ling. Wij hadden haar en haar verse husband Paul, vorige week leren kennen in het zondagmorgen afterkerkcafé van de gemeente, waar je altijd wel een nieuwe kennis opdoet. Gelijk werden we uitgenodigd voor de thee op la Toussaint, wat in Frankrijk een feestdag is.
We kregen thee, druiven en chips en kastanjes en mochten haar eerste zelfgemaakte appeltaart proeven. Maar toen was het afgelopen met de verwennerijen en moesten we aan de karaoke.
Ja, wat wil je. Ling is een half jaar geleden uit China gekomen en spreekt buiten een paar woorden Engels alleen Chinees. Met haar Engelse man, die in China verbleef om er de taal te leren en haar daarna meegenomen heeft naar Frankrijk, communiceert zij voornamelijk via het vertaalprogramma op de smartphone.
Karaoke is de oplossing als een gesprek met de visite te moeizaam verloopt. We hebben de voering uit onze keel gezongen en zijn er nog schor van, maar een leuke middag dat we gehad hebben!
We gaan gelijk een setje microfoons bij Ali Baba bestellen.
Een van de Engelse woorden die Ling kent is cycle. Ze vindt het heerlijk om de omgeving op de fiets te verkennen. En ja hoor, nadat we haar de weg naar ons uitgelegd hadden, kwam ze de volgende dag er al aan op haar fietsje met stofbril en zonder helm, veel te laag zadel en veel te hoge versnelling, waardoor ze geen kracht kon zetten, veel te veel toeren draaide en niet opschoot.
Vandaag ben ik met haar wezen fietsen. Nu had ze een helm op (ik niet) en een fluoriserend hesje. Moest van haar husband, zei ze. Wij zijn naar het dorp gereden, verder durfde ik het niet aan met haar. Zeven km. heen en terug. We hebben er twee uur over gedaan. Niet alleen omdat ze langzaam fietst, maar ook omdat ze onderweg allemaal wonderbare dingen ziet, zoals kastanjes zomaar langs de kant van de weg, die ze allemaal op wil rapen. Koeien die van het ene weiland naar het andere moeten gesluisd dwars over de weg heen. Boeren die hoog op de trekker het land aan het omploegen zijn. Een weide met paarden. Een loslopende hond (bang). Kennissen van mij die in reuze grote huizen wonen en waar we even binnen liepen. Big big wow wow funny funny ha ha. Mag ik een appel van die boom? Met een zak vol kastanjes en een appel ging ze vrolijk zingend huiswaarts. Next time next time, tomorrow. Bey bey....!!
Maar wat een vrolijke middag in het novemberzonnetje en wat voel ik mij super jong en fit na mijn snelle spurt met een hijgende zwetende puffende dertig jaar jongere die mij onmogelijk bij kon houden. You not warm? No me not warm. Me from Holland, me gewend aan fietsen. Ha ha funny.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten