Ik word wakker met buikloop. Als ik de kippen ga voeren ligt de volgende bruine kip stijf in het hok. Terwijl ik de keuken opruim zie ik iets scharrelen bij het schuurtje. Ik pak de verrekijker erbij. Het lijkt op een muis, maar is het niet want het heeft een wollige staart en ook het kopje is anders, stomper als van een varkentje of een hond. Ik zoek in boekjes, maar kan het niet duiden.
Ik zet de was aan en ga met mijn buurman naar Marie-Claire om te oefenen voor onze theatervoorstelling a.s. weekend.
Bij thuiskomst zie ik het beestje weer terug, het hipt over de klompen die voor de deur staan en die ik net aan wilde trekken om op de wei de was op te gaan hangen. Het was wellicht op weg naar het waterbakje dat daar staat voor katten en kippen. Er is geen twijfel meer mogelijk, het is duidelijk een eekhoorn. En nu?
Ten eerste, weg uit de gevarenzone van onze k's en k's. Na deze opgesloten te hebben, pak ik het op en draag het al piepend en worstelend naar een boom bij de bron. Daar voer ik het notenmélange van de Lidle. Het zit een poosje te hikken en als ik even later terugkom zit het 20 cm. boven de grond aan de boom vastgeplakt. Dat gaat de goede kant op. Ik hang de was op.
Wij eten een vegetarische maaltijd en ik lees een boekje.
Ik zuig de slaapkamer en sop het sanitaire. Af en toe controleer ik het beestje, dat inmiddels het klimmen opgegeven heeft en suf in het gras zit. Ik spreek hem streng toe: Zo zul je niet lang leven, jongen. Kom op, die boom in! Hij wil niet. Het waait hem te hard.
Dat vindt de waslijn ook, die gebroken in het gras ligt. De was is droog en niet vies geworden, dus kan zo de kast in. Ik moet naar mijn schoolklasje in Barenton, maar nog maar nauwelijks op weg hoor ik rare geluiden van onder mijn pas gerepareerde 21 jaar oude Suzuki komen. Terug naar huis om haar om te wisselen met Marimon's 12 jaar oude Suzuki. Op school hebben de 4 stagiaires mijn taak zolang overgenomen. Dank jullie wel meiden. Als ik thuiskom is het bijna donker en baby eekhoorn is verdwenen.
Ik ga niet naar de zangoefeningen voor het theater vanavond.
Ik ben moe. Het leven van een pensionado à la campagne is niet altijd even gemakkelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten