Kijk, dat oranje poppetje ben ik, bezig de moestuin te vergroten. Dat betekent dat het goed met mij gaat, (maar niet met de wereld). Vorig jaar om deze tijd deed ik helemaal niets meer in de tuin wegens regen en dikke knie. Ik kon niet meer knielen, nauwelijks op mijn been staan, dacht er over de moestuin maar helemaal op te geven.
Nu, een jaar later is alles opgelost, knikker uit mijn been verwijderd, nergens meer last van. Ik kan weer spitten!!De paaltjes geven de uitbreiding aan. Als ze na een paar regenbuitjes stevig staan gaat het gaas er tegenaan ter bescherming tegen het kippentuig. De winterprei is niet erg gegroeid deze winter. Dan wordt het maar lenteprei. Of zomerprei, ik heb de tijd.
Zo, ik ga de tuin weer in, wat compost op de vakken gooien. Het is wel zondag, maar daar hebben wij boeren niets mee te maken. Volgende week de uitjes en de knoflook er in.
We zullen de moestuin nog nodig hebben in deze onzekere tijden met de hete adem van trio Trump-Poetin-Musk in onze nek.
O tempera, o mores!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten