Weektaak

Afgelopen week is er ontzettend veel in de tuin gebeurd. Dat kwam omdat ik Marimon, die uit zichzelf niet ziet wat er allemaal gebeuren moet in een tuin om hem gaande te houden, had voorgesteld om hem een weektaak te geven, alwaar hij mee akkoord ging. Marimon kan slecht op gang komen, maar als hij eenmaal begint, gaat dat met zo'n vaart en met zo een doeltreffendheid, dat hij zijn weektaak er in een dag doorheen jast zodat hij de rest van de week weer op z'n krent kan zitten. 

Ik vroeg om de Tamaris wat bij te knippen. Maar Marimon is net als mijn kapper, als hij eenmaal begint te knippen kan hij niet meer stoppen.

Hier liggen de resten van de Tamaris te wachten op de crematie.

Ik weet eigenlijk niet wat voor boom dit was, maar dat hij begiftigd was met een bovennatuurlijke groeikracht is zeker. Vorig jaar zomer is hij, in het kader van het bestemmingsplan 'de vijver moet vrij', gekapt op halve hoogte, omdat de houthakker dacht dat de buurman hem wellicht met wortel en al uit de grond kon trekken. Dat ging natuurlijk niet met het mini-trekkertje van Tourtelot, dus bleef de stronk maar uitlopen met een niet bij te houden snelheid. Marimon heeft ook met deze vijand korte metten gemaakt.

Maar hij was wel mooi. En keihard, dus we stoken er weer een paar weekjes op.

En daar gaat de kromme berk (stond niet op de doe-lijst).

Het ziet er ineens veel ruimer uit en het terrein lijkt ook groter.
Maar het is wel een beetje kaal. Ik denk dat ik Marimon maar geen weektaak meer geef...