De laatste 3 dagen leggen de kipjes het recordaantal van 3 eieren per dag. Hoger zullen ze nooit komen, dat zit niet in hun genen, maar ze kunnen wel groter, want het zijn hoewel erg lekker, nog maar kleine snerteitjes, waar ik overigens al héél trots op ben.
We eten geen 3 eieren per dag, daarom ontstaat er na een week een overschot, dat we als zoenoffer aanbieden als we op visite gaan.
Rond de etenspot.
Hoewel de verwende meiden iedere dag hun ruif vol vinden met gemengde granen, gemalen oesterschelpen en nog veel meer onontbeerlijks voor een gezonde groei en schaalontwikkeling, krijgen ze toch nog iedere dag een extraatje waar ze hevig naar uitkijken. Ik heb dan ook de populariteit die ik bij hen geniet te danken aan de inhoud van die schaal. Vandaag stond op het menu:
filet van gebakken visjes, gekookte krieltjes, tagliatelle in bolognesesaus, druiven en het kapje van een 7-granenbrood om uit te pikken als toetje. Dit alles in beperkte hoeveelheden in de vorm van restjes.
Hoewel je er niet bij stil staat vanwege het mooie weer en we het ons dan ook niet kunnen voorstellen, is het over 2 weken oktober en zouden we de eerste vuile herfstwinden kunnen verwachten, iets waar de chickies van gruwelen in hun open hokje. Marimon die zich op dit Pied Sec plage gebeuren verantwoordelijk voelt voor kou en warmte, honger en dorst, heeft zich onvervaard gezet aan het pasklaar maken van een deur, twee zelfs, die hij na een degelijke schilderbeurt, in het hok zal monteren zodat onze levende have warm en droog de winter door zal komen. Hoewel hij ondanks de eiertroost nog steeds niet van de kipjes is gaan houden, fantaseert hij toch over de aanschaf van nu nog in een ei verblijvende eenden waarvoor hij door vrienden is lekker gemaakt.
Als hij zorgt dat er winteraccomodatie voor de in de maak zijnde gele pluisjes is, vind ik het meer dan best. Hoe meer zieltjes, hoe meer vreugd. Straks nog een ezel wellicht?
Sauvegarder maintenant
Geen opmerkingen:
Een reactie posten