Omdat ik er niet veel fiducie in had dat het ooit goed zou komen tussen Pipeline en het zwarte jonkie( Darky, Zwartje, Bagheera, Etterbakje) het beestje heeft nog steeds geen vaste naam, had ik maandagavond Vero gevraagd of zij niet een katje wilde hebben. Dat wilde ze wel, want haar eigen kat, die zo'n aardig duo met haar hond had gevormd was overreden bij haar voor de deur. Worden er in Nederland ook zoveel katten gedood op de weg?
Leon wordt wakker van de flits, maar slaapt gelijk weer in.
De integratie in de kattenfamilie gaat gestaag beter. Vanmorgen waren we getuige van een onverwachte, ontroerende scène. Ik kwam uit de kelder en Pipeline liep spontaan met me mee op. Ik hoefde haar nu eens niet te lokken met lieve woordjes of gerammel met blokjes. Boven aangekomen hield ik de door voor haar open. Doelbewust liep ze de hal in, waar ze tegenover een aarzelende en schuchtere Leon kwam te staan. Piep deed een stapje naar voren en bood hem een neusje aan. Zo stonden ze heel zacht en lief neusje aan neusje. Onze borst vulde zich met warme ontroering en onze ogen met tranen. Dit ga ik op FB zetten, zei ik.
Maar zet er dan niet bij dat er twee bejaarden bij stonden te peeuwen, antwoordde Marimon.
De poesjes moeten uit hun eigen bakjes leren eten, zonder van elkaar te stelen. Marimon is scheidsrechter.
Er blijft nog maar een puntje voor Marimon over om op te zitten. En dat zal er niet op verbeteren.
Gelukkig slapen ze nog veel, dat geeft ons een beetje rust.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten