Afgelopen week dreunde Pied Sec plage onder het werkgeweld van ons Nederlands bijstandsteam. Dick B., die vanaf het eerste uur met zijn, helaas overleden, vriend en zwager Willem Kaarsgaren, ons Frankrijkproject is komen ondersteunen, deed dit nu met zijn kersverse lady-friend Agnes, die zich gelukkig goed thuisvoelde tussen het groen.
Dick heeft zich deze reis gebogen over een verse kippenren, die straks dienst gaat doen als de baby's uit hun huidige behuizing gegroeid zijn. Het hokje stond er al kant en klaar, met zitstokken en leghokjes, alleen even de bezem erdoor.
Marimon was weer ingedeeld bij de catering,
zodat er altijd heerlijk gegeten werd.
En ik was van: Doe dit, doe dat. Vooruit, achteruit. Kortom, de meewerkende regelaar.
Het naar overwoekering neigende terrein is weer onder controle.
Kijkt eens hoe schoon:
De vijver, nog niet droog.
De kikkers maken nog steeds een hels lawaai, maar onze gasten vielen er uiteindelijk toch bij in slaap.
De kleintjes voor het eerst in de ren. Wij moesten wel meteen de onderkant van een strook fijn gaas voorzien, want ze liepen zo door de mazen naar buiten, de wijde wereld in. Weer een klus.
Oude Lou Lou legt weer om de dag een ei, hoe bestaat het!
Samir bewaakt het slangetje totdat ik kom met stoffer en blik om het te verplaatsen naar elders op het terrein.
O ja, ook nog wijn gebotteld bij Dries, een filmpje hierover volgt zodra het op youtube geplaatst zal zijn.
In de bottelpauze bestudeer ik het starwarsvliegtuig van Zeno.
Je moet nu eenmaal bijblijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten