zondag 15 februari 2015

De tijd dringt en de dozen zijn te zwaar.


Daar staat hij, het uur van de waarheid heeft geslagen, het gaat nu echt gebeuren. De plannen worden echter voortdurend bijgesteld, aangepast aan de zich voordoende situatie. 
Nu bijvoorbeeld, na het insjouwen van 20 dozen blijkt dat het verhuizen nooit gaat lukken in twee keer rijden. Niet omdat we te veel spullen hebben, maar het is wel te zwaar voor het max. laadvermogen. 
Zo zouden we met een halflege wagen moeten vertrekken en drie keer rijden, maar daar hebben we de tijd niet voor. Mogelijke oplossing is, nu meteen rijden met dingen, zoals de grasmaaitractor, de betonmolen, en de houtsplijter, waarvoor een laadklep vereist is, en dan dinsdag deze auto omwisselen voor eentje zonder laadklep, die daardoor minder weegt, zodat we zwaarder kunnen laden. Wie weet lukt het dan in twee keer. Nog een probleem is, dat we de eigenaar maar niet te pakken krijgen op zijn mobile. 
Dat moet toch heus, want waar laten we anders de spullen?
Gelukkig hebben we Marcel nog, de zoon van vrienden die toevallig daar vlak in de buurt is komen wonen. Zijn schuur lekt wel en is open aan een kant, zodat niet alleen de elementen vrije toegang hebben, maar ook de hele buurt.
Abbia fiducia. Heb vertrouwen.


Toch maar vanmiddag vertrekken op de bonne fooi? 


De dozen er weer uit, de betonmolen er in?


Léon heeft zich al geïnstalleerd.


Poesje Samir wil er niets mee te maken hebben.

Snel de dozen omwisselen voor de maaitractor. Snel weekendtas pakken. We gaan toch maar rijden vanmiddag. 


Nagekomen bericht:




































Het zit er in. Marimon is een fenomeen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten