Eindelijk staat er dan een tentje op La Chapelle, de eerste en waarschijnlijk ook de laatste van dit seizoen, want al die mensen die zouden komen, die kwamen niet.
Volgend jaar hebben we, deo en de gemeente volente, een fosse septique erbij, in eerste instantie voor kampeerders en wie weet later te gebruiken voor de gîte. Nu ging het ook, met een sleutel van de huisdeur voor nachtelijke calamiteiten. De ado-meisjes mochten binnen slapen, kregen de logeer-speel-hobbykamer met bijbehorende badkamer (zonder mengkraan en met spinnewebben, dus ik denk niet dat ze er veel gebruik van hebben gemaakt).
Zaterdag waren wij uitgenodigd bij de Engelse buurvrouw, die haar verjaardag vierde. Marimon wilde eigenlijk niet mee, hij had weer een 'waarom zou ik kennis maken met mensen de ik niet ken'-stemming. Met de oude vader van de buurvrouw hadden we vorige week al kennis gemaakt, toen ze 's morgens op de koffie kwamen. Ik had een heel geanimeerd gesprek met de oude heer over Latijn en talen in het algemeen, waar hij heel wat van bleek te weten. Marimon verstond er geen jota van, dus werd de oude heer afgedaan als een brabbelende oude man. Op de verjaarsbijeenkomst, raakte hij toch met hem in gesprek en het bleek dat de brabbelende oude man Marimon van alles over de nieuwe Windows 10 versie en ander coputerverwante zaken kon vertellen en uitleggen! Oude man gerehabiliteerd.
Ik kwam in gesprek met de neefjes. Twee jongetjes van 8 en 11, die mij uitlegden hoe je een legotank via de computer bestuurt.
Nu was ik het die er geen jota van snapte en ik kreeg het benauwde idee dat ik een seniele oma aan het worden was. Dat je een jongetje van 8 niet kan volgen is heel eng! Om mijn imago te redden gaf ik de schuld aan zijn brabbelende Engels.
Om kinderen die meekomen met de ons bezoekende ouders niet dood te laten gaan van verveling (zoals mij wel overkwam bij bezoek aan oude mensen boven de 40, in ieder geval zonder kinderen), wilde ik wat speelgoed aanschaffen. Ik dacht aan dingen die ikzelf vroeger leuk vond en nog leuk vind, zoals een poppenhuis of een boerderij met dieren en een tractor. Maar ik ben bang dat ik daarmee de plank volledig missla. Ik zal moeten investeren in Jurassic World, Speed Champions, Ultra Agents, Bionicle, The legends of Chima! Elkaar afslachtende ijsmammouths, leeuwenvuurtanks, vuurphoenixen, anacondras en ninjas! En dan ben ik nog niet eens beland bij computergestuurde tanks en robots, die elkaar natuurlijk ook te lijf gaan.
Nou ja goed, bij mijn oma was er vroeger alleen een blokkendoos en houten puzzel en ik verveelde me er de blaren.
Mijn oma kwam nooit uit haar stoel, alleen om koffie of thee te zetten. Het gesprek kwam niet verder dan:
-Hoe is het op school?-
-Goed oma-.
-Willen jullie nog thee?-
-Graag oma-
Als ze bij ons op bezoek was, zat ze de hele dag in de luie stoel haar dag uit te zitten. Meer verwachtte ik ook niet van haar.
Maar als ze nu een supersonisch, computergestuurd poppenhuis had gehad... dan was ik wel vaker bij haar op bezoek gekomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten