Dat was me een woest half uurtje afgelopen dinsdagnacht. Wij werden er wakker van en opgewonden sprongen we van raam naar raam. Oei oei oei, als het kippenhok het maar houdt..
Dat was eigenlijk onze enige zorg. De poezen waren ook wel buiten, maar die verstoppen zich wel ergens. Een kip daarentegen, kan in de storm een lekker eind weg fladderen.
Schade aan bomen is jammer, maar niet onoverkomelijk.
Toen ik echter de volgende dag Thérèse sprak, zat die in zak en as. Ze had de hele nacht geen oog dicht gedaan en had trillend op een stoel aan de keukentafel de verdere nacht doorgebracht.
Ze had enorme schade aan haar fruitbomen en de oogst kon ze vergeten, want die lag onrijp op de grond. Die appels en peren betekenen een groot deel van haar inkomen, hoewel je voor onze begrippen weinig betaald krijgt per stuk fruit. 1 cent per kilo, als ik het mij goed herinner. Het is Gefundenes Fressen, dat wel, want je mag ook in de bermen rapen, van bomen die van niemand en iedereen zijn. Je moet er wel heel wat bukwerk voor over hebben en dat met die pijnlijke artritisrug van haar.
Zij en een vriend met een motorzaag, waren al weer bezig de schade op te ruimen. Thérèse gaat nooit bij de pakken neerzitten en haar huisje stond nog. Op een dag vinden we haar onder het puin, maar dat gelooft ze niet. Bouw en woningtoezicht bemoeit zich hier nergens mee. Onbewoonbaarverklaarde woningen kennen ze hier niet, althans niet op het platteland.
De dag na de storm had ik voor het eerst les van de nieuwe piano leraar. Wat een afknapper! Niet dat hij niet vakbekwaam is, dat zal hij zeker zijn, maar ach en wee.. Ik moest een stukje voorspelen en van de zenuwen ging dat natuurlijk helemaal mis. Ik lees de noten te langzaam, hij ziet niets in de méthode die ik volg (waarbij je al spelend noten leert), alles was niet goed.
Jacky!! Wat heb je ons aangedaan om zomaar dood neer te vallen zonder waarschuwing. Mijn pianoleven zal nooit meer hetzelfde zijn. Ik vond gelukkkig troost bij een piano-vriendin, die ook voor het eerst les van 'de nieuwe' had en die ook door hem was afgekraakt. Samen konden we treuren om Jacky. Maar zijn kritiek heeft ook een positief effect op me gehad. Na een dag van totale ontmoediging, die verergerd werd door de aanblik van de kaalgehakte tuin in Pied Sec, heb ik mij op de theorie gestort met al het fanatisme dat ergens in mij blijkt te schuilen.
Ik weet inmiddels al weer heel wat meer, nu nog wat sneller. Hoewel Jacky er altijd op hamerde om langzaam te spelen.
U vraagt en wij draaien.
Het proces over het terras in Pied Sec lijkt zich ten goede te keren. Alleen veel gedoe, want met het filmpje in de sneeuw met groene heg, bewijsstuk nummer één, weet onze advokaat geen raad. Volgens hem wordt er in de rechtszaal alleen gewerkt met tastbare foto's. Volgens ons heeft hij gewoon geen kaas gegeten van moderne media. Marimon doet inmiddels zijn best om het filmpje in foto's om te zetten.
Wordt vervolgd....A suivre...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten