Kerstaanbieding

 Deze zondagmorgen, net als alle andere zondagmorgens, uit mijn bed gejaagd door Kerkelijk gedreun, Christelijk gezaagde, bloedstollende Halleluja mantra's. Ik dacht dat Frankrijk sinds de Revolutie een lekenrepubliek was, waarin de bewoners worden geacht hun godsdienstvoorkeur binnen hun deur te houden. Dat zouden moslims eens moeten proberen, twee uur zendtijd op France Musique claimen op zondagmorgen om hun gezangen de ontwakende wereld in te sturen. Deden ze dat maar. Ik zou er zelf voor kiezen, maar de meeste luisteraars niet denk ik en de meeste stemmen gelden. Nu vraag ik mij wel af of de gemiddelde France Musique luisteraar, een klassieke muziekliefhebber dus, bovendien in een land waar op zondag morgen gemiddeld tien gelovigen de mis bezoeken, wel zo blij is met deze muziekkeus. Wie zou dat eigenlijk bepalen?

Een voordeel is dat we vroeg uit ons zondagse bed zijn en zodoende de kipjes kunnen observeren die we gister uit een legbatterij met zogenaamde uitloop, gered hebben.

Tot elf uur blijven ze daar binnen om te leggen, daarna mogen ze gaan wandelen. Maar gek genoeg deden ze dat niet. Er liepen wel wat kale kipjes weifelend een paar meter het modderige erf op, maar geen enkele waagde de oversteek naar de sappige weide. Waarom renden ze niet naar de vrijheid?
Binnen was het een herrie van belang en niet alleen, want toen ik zo maar een deur opendeed op zoek naar de baas, sloeg een verstikkende walm mij tegemoet.

Veilig in ons hok.

Na de hele morgen in het nachthok te zijn gebleven, waagden er een paar het om de ren in te gaan. Om drie uur deed ik de deur van de ren open en ja hoor, daar gingen ze, even een uurtje stappen. Rond vier waren ze weer netjes in de ren. De twee oude kippen zagen de invasie met lede ogen aan, maar gooiden ze er nog niet uit.

Zij zien er nog wat flodderig uit, maar dat komt wel goed.

Dat schreef ik een uur geleden. Rond vier waren ze terug in de ren, maar tien minuten later waren ze er weer uit en tegen donker waren ze nog steeds niet allemaal present en liepen wij het terrein af te speuren. De laatste vond ik onder de coniferenheg op het achterveldje. Ik heb er een kwartier op mijn hurken gezeten met een bakje voer, maar ze was niet te vermurwen. Juist toen ik mij voornam haar in de kladden te grijpen, kwam ze aangedrenteld en was nog net voor sluitingstijd binnen. De ouderejaars kwamen ook pas op het laatste moment en liepen rechtstreeks naar hun slaapplaats, zonder schermutselingen. Zes uur, aardedonker en eindelijk alles op stok. Een kippemoeder heeft het ook niet makkelijk...

Dit boek heb ik afgelopen week te leen gekregen. Ga Hosselen!
Dat heb ik mij ter harte genomen. Ik ga hosselen. En fait, ik ben al aan het hosselen. Het grote hosselen is begonnen...

Eerste hosselplan: Eierenhandel. Clandestien, want naar het schijnt mag je als particulier geen eieren verkopen, zelfs niet weggeven). Nee, je moet ze kopen in de megasupermarkten, die ze weer kopen van uitlooplegbatterijen, die ieder jaar 6000 één-jarige kipjes de nek omdraaien, zodat ze de stallen uit kunnen gassen (misschien gassen ze wel met de kipjes er nog in) om weer een nieuwe voorraad peuters binnen te kunnen laten. Daar komen mijn kipjes nu net vandaan. 6000 dode kipjes min 6.

Tweede hosselplan: Logeerkamer in bed en breakfast omtoveren. Ben ik mee bezig.

Derde hosselplan: Cattery. Zit in de bezinningsfase.

Vierde hosselplan: Minicamping op de grote weide. Is in bestuderings en marktonderzoekfase.

Vijfde hosselplan: Gîte bouwen in de garage. De uitvoering van dit plan is geheel in handen van Marimon, maar die zit weer niet in de hosselmodus, dus dat kan nog wel even duren.

Wat betreft hosselplan 2:

Kerstaanbieding: Vier overnachtingen met ontbijt + een door ons liefdevol te bereiden en samen met ons te nuttigen Kerstmaaltijd, dit alles voor 200 Euro. Hoort zegt het voort!!