Goed nieuws!

En zo gingen we gister naar het ziekenhuis om mijn wonden, of wat er van over is te laten controleren door de chirurgien dr. Bassem Makar, die niet degene is die de operatie uitgevoerd heeft, want dat was le docteur Pompilio die nu zelf onder het mes ligt, de bofferd. Ik lag daar vredig op de onderzoektafel onder de vaardige handen van de infirmière het gepampel en geveeg te ondergaan, toen ik de docteur vanachter zijn bureau iets hoorde mompelen. Nu was ik een beetje doof, omdat mijn linker gehoorapp. de geest had gegeven en en plus versta ik de man sowieso niet, maar ik vind het ook weer gênant om steeds pardon wat zegt u te moeten zeggen, dat vind ik weer zo discriminatoire, want hij heeft een verweg accent en bovendien een bruine huid en voor je het weet heb je weer iemand gekwetst of bestempeld, Maar in dit geval leek het me uiterst interessant wat hij daar mompelde. Ik schoot overeind: Comment? Wat zegt U? Kunt U bij uitzondering dit herhalen? En jawel, hij zei het, hij sprak de woorden. Het stuk darm dat mijn collega heeft verwijderd bevatte geen kankercellen. Geen chemo nabehandeling meer. U bent vrij. U kunt gaan... 
Dank U wel dokter. Natuurlijk zijn wij hier heel blij mee, wij springen een gat in de lucht. Ik vraag mij alleen af waarom dat stuk darm er dan uit moest als het toch al schoonbestraald en gechemood was?
Omdat ze dat niet konden zien voordat het er uit was, misschien. Laten we het daar maar op houden. Gelijk werden er de nodige stappen gezet voor de volgende fase: een scan, en een afspraak met de coloscopiespecialist. Als de stukjes darm netjes aan elkaar blijken te zijn gegroeid mag de poche er af (net nu ik er zo aan gehecht raak). Dat gaat begin of half december worden. Wie weet mag ik weer als volwaardig mens aanzitten aan de diverse kerstdiners die zo rond half december beginnen. 
Vorig jaar december sloeg ik alarm. Het heeft precies een jaar geduurd.
2019 is een raar getal. Ik heb het vanaf het begin gewantrouwd. 

2020 klinkt een stuk beter. Joepieieieieie!!!!