Vroeger, toen er nog kleintjes in de familie waren, was Sinterklaas nog leuk om te vieren. Sinterklaas alleen met volwassenen is net of je elkaar voor de gek zit te houden en dan ook nog die Kerst die steeds opdringeriger wordt en al begint te jengelen nog voor de Sint een voet aan land heeft gezet. Nee, voor mij is de Sinterklaasviering een zoete herinnering uit een ver verleden.
Vroeger, eerst al op school op 4 december. Weken van te voren hadden we liedjes ingestudeerd. Onze hoofdonderwijzer meester Poel was daar streng in, het was voor hem een persoonlijke eer om ons Assendelftse boerenkinderen zuiver 'Wie komt er alle ja-ren' te laten zingen en niet 'Wie komt er alle jààààren (met een haaltje naar beneden) te laten blèren. Talloze keren moesten we het overdoen, tot we de hele zin op toon bleven. En dan opstellen in het gymnastieklokaal, met de hele school. Er bleef een pad tussen de kinderen uitgespaard waar over de Sint kwam aanschrijden gevolgd door een aantal jolige Pieten. Ik had toch wel een zeker ontzag voor die man, zelfs toen ik wist dat het Leen Oostveen de schoenmaker was. Eenmaal op zijn troon op het podium gehesen steeg de spanning ten top, want dan kwam het grote boek te voorschijn met alle data van alle kindertjes over de hele wereld. Nou, iets stouts had ik altijd wel gedaan, maar echt bang was ik niet, want eventuele overtredingen waren thuis al afgerekend. Boter bij de vis. Ik had geen rekening open staan. Ik weet nog goed dat het dochtertje van de kouwe bakker uitgebreid door de Sint werd geprezen omdat ze zo goed voor haar invalide moeder zorgde. Later zou ze dezelfde ziekte krijgen, maar dat wist ze toen nog niet.
Wij kregen een cadeautje uit de grote zak en zongen uit dankbaarheid de voering uit onze keel. Wij kregen ook een varkentje van marsepein en een chocoladeletter en een grote beker chocolademelk met een vel. Het ging allemaal grif naar binnen, maar 's avonds werd mijn broertje misselijk en gaf alles weer over. Nog later lag hij op de vloer te kronkelen van de pijn en werd de dokter er bij gehaald. De oude dokter Ouwerkerk stond er een beetje bij te mompelen, maar mijn moeder, die al een broertje was kwijtgeraakt aan blindedarmontsteking, eiste een ambulance en wel meteen.
Om 1 uur 's nachts is hij nog geopereerd. Later kwam er nog een darmverkleving bij, nogmaals geopereerd. Het was kantje boord. Na zes weken ziekenhuis kwam hij thuis en zag er uit als een lijk. Ik was 8 jaar en vond hem een beetje eng, zo bleek en zo mager.
Alles kwam goed. Toen waren Sinterklaasfeesten nog eens leuk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten