Bij de aanvang van het nieuwe schooljaar, la Rentrée genaamd in Frankrijk, zit ik altijd boordevol nieuwe plannen. Vorig jaar was dat 'la couture', een naaicursus. Niet dat ik dat niet al kon, maar je leerde er de fijne kneepjes. Het was me wel goed bevallen, heb ook een en ander er van opgestoken, maar het was nogal prijzig. Nu wil het geval, of het toeval, dat ik kort geleden in het dorpscafé werd voorgesteld aan een dame die zich ook bezighield met couture, maar dan geen kleding maar meer tassen en tasjes. Zij vond het wel leuk om onze vaardigheden met elkaar te delen en nodigde mij uit om eens in haar atelier te komen kijken. Ik wist niet wat ik zag, every needlewoman's dream. De hele zolder was ingericht als atelier, met een keur van stofjes, lapjes, knopen, ritsen, en noem maar op. Het leek wel een fourniturenmagazijn. en dat in tijden waarin je kilometers moet rijden om zulke winkels te vinden.
Ik kreeg van haar een patroon voor een tas mee met een precieze omschrijving van de stof en fournituren die je er voor nodig had. Ook gaf ze me het adres van een winkel op een uur afstand rijden, waar je dit alles kon kopen. Marimon, die als kleermakerskleinzoon geïnteresseerd is in het couturevak, en ik er op af.
Het trof dat de winkel niet ver van het strand was, zodat we voor het eerst dit jaar dan toch nog een strandwandeling hebben gemaakt en gebakken mini visjes op een terras hebben kunnen eten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten