dinsdag 22 januari 2013

Tropisch zwemparadijs

Ik zit hier de hele dag in de stromende regen, terwijl op nog geen 25 km. afstand een tropisch zwemparadijs op mij ligt te wachten.

Wij wonen hier nu bijna 6 jaar en zijn er nog nooit geweest. Wat let ons? Dat heeft voor ieder een andere reden. Marimon houdt niet van zwembaden en van zwemmen in het algemeen, of het moet een 27 graden warme, azuurblauwe, krokodilvrije lagoon zijn. Ik ben wel een zwembadzwemmer en een algen- en slangenvrij meertje gaat er ook nog wel in, mits op temperatuur, maar zo'n zwemparadijs met namaak branding en op onverwachte momenten in mijn oor spugende muren, is mij een gruwel. Niettemin heb ik er toch aardig wat uurtjes doorgebracht toen mijn kleinkinderen nog kleine kinderen waren.
In zo'n geval is het een aardige en niet al tevermoeiende tijdsbesteding, want oma hoeft de kinderen niet bezig te houden, maar kan vanuit haar stoel langs de kant volstaan met bewonderende en aanmoedigende kreten. 'Aitje..., Goezo..., Nog een keer..., Nu van de hoge! Knap hoor, grote meid. Nu je neus eens niet dichtknijpen.


Toch is 'Les Antilles' wel een bezoekje waard, want het heeft een heel bijzondere ontstaansgeschiedenis. In 1979 wilde de toenmalige burgermeester boringen laten doen omdat hij dacht dat er wel eens olie in de grond kon zitten. Wat hij vond was water. Heet water, dat  eindeloos uit de grond kwam borrelen. Aan deze eerste boring heeft hij een kuuroord gekoppeld. In onderaardse baden liggen rheuma, artritis en bronchitis patiënten hun lijden uit te bubbelen.
De gemeente morde in eerste instantie dat monsieur le Maire hun belastingcenten zat te verkwisten, maar hun gemor is verstomd sinds er 950 patienten per dag door de modder worden gehaald. Heel Jonzac teert op die thermen. En het ziekenfonds betaalt. 

Een aantal jaren later deed monsieur le Maire een tweede boring. Weer prijs. Hier liet hij 'les Antilles' op bouwen. Een complex dat er uit ziet als een neergestorte parachute, bedacht door een Nederlands echtpaar nota bene, Roelof en Nannie Hendrix.
Gratis warm water, steeds vers! Renouvelable! Duurzaam!
De entrée is niet gratis, verre van. Maar streekbewoners kunnen op vertoon van hun recente elektriciteitsrekening een behoorlijke korting krijgen, dus voor het geld hoef ik het niet te laten.

Zullen we dan maar eens gaan?

Ons eigen tropisch zwemparadijs met kuuroord.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten