Naar de pharmacie mijn Lévothyrox pilletjes halen. 1,75 per maand gaat mij dat kosten, want ik leerde aldaar dat onze nieuwe mutuelverzekering, geen medicijnen vergoed. Geen ramp, want we sparen 120 Euro uit met de nieuwe verzekering en medicijnen gebruiken we niet of nauwelijks. Als we een dure ziekte krijgen, kunnen we alsnog een duurdere verzekering nemen. In Nederland betalen we ook al voor onze verplichte ziektekostenverzekering. Zij schuiven dat door naar onze Sécu, een basisverzekering voor iedereen, die echter lang niet zoveel kost als de Nederlandse verzekering, die automatisch op ons pensioen wordt ingehouden. Aan de andere kant, dekt die Sécu lang niet alles, zodat wij ons hier weer bijverzekeren bij een mutuel, zoals dat heet. Daar zitten enorme prijsverschillen in. Sinds kort hebben we een goedkopere genomen dus. Maar kijken waar het schip strand.
Mijn huishoudelijke taken gedaan, Sanitaire schoongemaakt en een potje gekookt. Eten en wat ik eigenlijk niet van plan was met dit grijze, nattige, weinig inspirerende weer: de tuin in!
Poulette is er ook weer helemaal bij.
Intussen begin ik mijn verwoede gespit wel al te voelen aan de onderkant van de rug, nu ik een uurtje stil gezeten heb. Maar dat kan ook zijn van de gym van gister, want onze maîtresse is even van de zumba afgestapt, en heeft ons 3 maanden rek en strekoefeningen in het vooruitzicht gesteld. Zij vond ons vast te stram voor de moderne dansen en verwacht dat wij over 3 maanden leniger zullen zijn. IJdele hoop, dat kan ik haar nu alvast vertellen. Maar ach, ze is nog jong, onze maîtresse en ze begint net. Over 3 maanden zullen wij nog even stijf zijn en zij een illusie armer. Maar slecht zal het ook niet wezen, die oefeningen van haar. Ik ga ze maar eens wat vaker doen. Wie weet?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten