Vandaag vierde ons dorpje de naamdag van Saint Médard, waarnaar zij, wij, de inwoners van Saint Mars, zijn genoemd. Nous sommes des Médardais. Er wordt dan van alles georganiseerd w.o. een vide grenier, een zolder leegmaak, ofwel rommelmarkt, waarop wij dit keer ook standhouder waren. En dan natuurlijk, eten onder het chapiteau, een enorme tent waaronder het hele dorp past en waar je een maaltijd geserveerd krijgt van worsten en vlees met een aardappel.
Maar het belangrijkste onderdeel van deze hulde aan Saint Médard werd dit jaar overgeslagen. De arme Sint heeft zijn wandelingetje gemist.
Al vele jaren werd Sint Médard uit de kerk gehaald en elders in het dorp neergezet. Wanneer en hoe dat gebeurde weet ik niet eigenlijk, ineens stond hij daar dan. Dan kwam de pastoor, monsieur le Curé, die een praatje hield voor zijn parochianen en het beeld zegende. Hij werd dan op een soort baar door de jongens van de voetbalclub terug naar de kerk gebracht, met het hele dorp er achteraan begeleid door de toet-en blaasclub. Dat is nu dus voorbij, bij gebrek aan een pastoor. Nou ja, er is wel een pastoor, 2 zelfs, rechtstreeks uit Afrika gehaald, waar nog wel wat jongens genegen zijn om zich te laten vormen tot misleider, maar daar houdt hun taak blijkbaar mee op. Als ik mensen hier vraag waarom ze dit soort karweitjes niet willen doen, krijg ik steevast als antwoord: 'omdat ze te lui zijn'. Gewoon luie negers uit Afrika dus, zoals het hoort.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten