De onesie is geen ziekte. Wat is het dan wel?

1977. 

Mijn dochtertje in onesie. Toen noemde je dat anders. Hansopje?

Ik kom de naam veel tegen de laatste tijd. Met het korter en kouder worden van de dagen neemt de behoefte aan coocoonen toe. De energierekening zal er mee te maken hebben en de onzekere tijden in het algemeen. 

Jammer dat ze tijdens de oorlog nog niet bestonden, zou m'n pa lekker warm gehouden hebben tijdens het fietsen in de huiskamer om energie op te wekken voor de lamp opdat mijn moeder kon doorbreien aan haar eigen onesie en die voor de 3 kinderen.

Hoe ik mijn fantasie ook inspan, ik kan mijn moeder niet voorstellen in onesie en mijn oma Bot uit Wormerveer al helemaal niet. Wij liepen vroeger niet in pyama (alleen illegaal als mijn ouders nog sliepen en wij stiekem toch het bed verlieten en door het huis dwaalden. Wij bezaten niet eens een ochtendjas en waren helemaal blauw van de kou als we ons bed weer inkropen bij de eerste geluiden uit de echtelijke slaapkamer), maar dat was alleen op zondag. Mijn moeder liep even in een ochtendjas om 6 uur 's morgens om de kachel aan- en ontbijt en een lunchpakketje voor haar man klaar -te maken. Als hij de deur uit was (plof plof retteketet reutel reutel prrrrtt), schoof zij weer onder de dekens en mijn broer en ik aan beide zijden naast haar, voor we naar school moesten. Dan bed uit, wassen, aankleden allemaal, moeder ook.

Er was geen tijd en plaats voor de onesie.

Nu ik kennis heb genomen van het bestaan van het 20ste eeuwse hansop, laat het kledingstuk mij niet meer los. Een rondje op internet leert mij dat het in Frankrijk een grenouillère heet. Een soort kikkerpak? Dat ze te krijgen zijn in velerlei uitvoeringen, waaronder een in schutkeuren, kaar voor het front. Ook een mooie met een oude man er in, met rits aan de achterkant, doorlopend via het kruis naar de voorkant. Onmogelijk te openen door de drager zelf, stond er bij. Maar makkelijk tijdens het verschonen (stond er niet bij).

Nee, na diepgaand onderzoek is mij duidelijk dat dit kledingstuk niet voor mij is. Wellicht iets voor de flatbewoner, dan zit er toch een flink stuk tussen jou en buiten. Hier op de begane grond zou de postbode of pakjesbezorger zich een beroerte schrikken als ik of Marimon de deur zou openen in kikkerpak.