Dat was een hele week zonder FB. Heb ik het gemist? Was het moeilijk? Nee, helemaal niet, lekker rustig. Waarom ik (bijna) van FB af ben? Niet om haatpost te ontlopen, want dat kreeg ik nooit, al mijn FB vrienden zijn heel aardig. Waarom dan wel? Om de tijd die gaat zitten in posts die ik helemaal niet hoef te zien, maar waar ik toch naar kijk. Nu b.v. keek ik even. Van de 20 posts zijn er 5 van vrienden, de rest is: Comptoir de Cotonniers (waar ik wel eens een kleertje besteld heb), Personen die ik zou kunnen kennen (maar niet ken, vrienden van vrienden), Maileg (over muisjes met hun accessoires), History in color, Weet je nog? (nostalgie), Les Voyages Impressionistes (over schilders), Koek en Snoepie (nostalgie), Global Art and Culture, Animals in Art en als klap op de vuurpijl: Serendity, een hernieuwde poging om namaak Waldorfpopjes te verkopen. Ik heb een paar jaar geleden zo'n popje besteld. Op het plaatje was het een heel mooi goed gelijkend popje met een prachtig setje kleren. Wat ik kreeg was een soort vod met een nog voddiger jurkje. Het gevolg was een heleboel boze reacties van teleurgestelde bestellers. Toen was het popje een aantal jaren verdwenen en nu onder zeer vals voorwendsel (helaas heb ik mijn hand verwond waardoor ik geen met-de-hand-gemaakte-waldorfpopjes meer kan maken en geef ik 50% korting op de resterende voorraad).
Al met al van de 20 berichten waren er 5 van vrienden en dan nog meestal dezelfde, want van de ongeveer 200 vrienden die ik heb, reageren er hooguit 10 regelmatig. Op mijn blog heb ik wel een 100 tal kijkers, dus ze zijn er wel, ergens. Ik denk dat al heel veel facebookers zijn afgehaakt of nog ergens af en toe meegluren zonder er zelf ooit iets op te zetten.
Afgelopen week heb ik niets beleefd dat waard is om op mijn blog te zetten. Wel een heleboel gezelligheid, meestal gepaard gaand met een 3 koningen koek, waardoor ik nu aan de dunne ben. De laatste was vrijdagavond, les Voeux du Maire, waar het hele dorp in de Salle des Fêtes de hand van de burgemeester kwam schudden en hij dan vertelt waar het geld dat er niet was naar toe is gegaan. Dit jaar zal er nog minder geld zijn, want door de cabinetscrises in de maand december is er nog geen begroting gemaakt voor het komende jaar en dus onzeker hoeveel geld naar de gemeenten gaat. Ook werd op de valreep bekend gemaakt dat we een nieuwe bakker in het dorp krijgen. Een Tunesische bakker!!! De hele familie kwam zich gelijk voorstellen, d.w.z. de manlijke helft, de vrouwen hadden voor zover aanwezig huisarrest.
Vanmorgen zijn we natuurlijk bij het krieken van de dag, gedreven door nieuwsgier, naar de bakker getogen. Daar was het een en al vrolijk enthousiasme, heel anders dan bij de vorige bakkerin waar zij
chagrijnig als altijd, 'alweer brood', van achter kwam gesloft. Er stonden minstens 3 bakkers in witte jassen met plastic kapjes over hun haar achter de toonbank te springen. Het lekkerste gebak en meest exotische brood stond in de vitrine uitgestald.
We hebben gelijk maar 4 gebakjes gekocht. Ik hoop dat hij aan het einde van de morgen is uitverkocht...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten