We gaan naar Spanje.

We gaan naar Spanje, wie gaat er mee? We nemen broodjes en koffie mee..

En dan is het ineens echt herfst. Niet alleen met kale bomen, maar mistig, somber, nattig, koude wind.. En dus beginnen we weer te dromen van warme landen en leuke stadjes met lekkere tapas bars.. Vergeten zijn we hoe prachtig ons paradijsje nog maar enkele weken geleden was. Een dagje 11 graden i.p.v. 18 en de blues slaat toe. Bij mij althans, Marimon zit zoet in de salon piano te spelen. Hij doet er tenminste wat tegen, zoals de verwarming door het hele huis aanzetten, lampjes aan, muziekje..

Maar zijn fantasie is toch ook op hol geslagen sinds ik gister uitriep dat ik naar Spanje ging verhuizen. Zo brengt hij een groot deel van de dag door met landkaarten bestuderen, Nederlanders in Spanje sites, foto's van onze vroegere bezoeken aan de Noordkust bekijken en al dat soort dingen. Want als, dan de Noordkust. Bilbao, Santanter..Niet zo warm, maar toch lekker. Niet zo droog, maar wel héééél nat. Dicht bij een vliegveld dit keer, daar hebben we niet genoeg op gelet toen we La Normandie uitkozen om te wonen. In een stadje, zeker niet meer op de buiten. Een balkon slechts, zeker geen tuin. Vliegen mag dan niet kosher zijn in deze tijden van vervuiling, maar verre autoritten worden ook bezwaarlijker (met dat verkeer van tegenwoordig). In een plaatsje met bakker en tapasbar om de hoek. Geen benzineverbruik voor ieder wissewasje. Zonde van die mooie tuin, maar hoe lang kunnen we dat nog bijhouden, zo'n park?

Ik geloof dat het tijd wordt voor iets nieuws.

Niet morgen, niet volgende maand, maar toch kan wat voorbereidend werk geen kwaad. Het houdt een mens van de straat en geeft hoop voor de toekomst. Olé.

Ik zou haast zeggen dat we niet mogen mopperen wat najaarsbloemenpracht betreft.