E la casa sta crescendo. En het huis groeit.

Ze zijn een huis voor onze snufferd aan het bouwen. Het zat al een paar jaar in de planning, maar lange tijd gebeurde er niets en we hoopten stiekem dat het plan afgeblazen zou worden. Wegens geldgebrek, intrekken van bouwvergunning wegens het opgeven van valse gegevens of verandering van bestemmingsplan..Maar ineens stonden ze er, de mannetjes met helmen of petjes en een kraan en een bouwkeet. Nu ze eenmaal begonnen zijn , hebben ze er de sokken in gezet en het bouwwerk vordert dan ook angstwekkend snel. Wij beloeren elkaar met enige achterdocht. Wij hen om te zien hoe hoog ze
gaan, zij omdat wij hen steeds staan te fotograferen.

Maar après coup valt het mee. Het ziet er naar uit dat ze aan de kap toe zijn en die wordt niet hoog, als je het huis van de buurman- de opdrachtgever-bekijkt en ook ons huis trouwens, zo is de bouw hier. We kijken dus nog een stukje de wijngaard in en we kunnen er ook om heen kijken. En we krijgen buren: de dochter van de buurman en haar allersnoezigste dochterje van 3. Dat is gunstig voor onze toekomst, want de dochter is bejaardenverzorgster en het kind kan straks boodschapjes voor tante gaan doen. Jong bloed hebben we nodig hier in dit verstofte wijngebied met gedegenereerde oud-druivenplukkers    en proevers!