Mislukt theater en mislukte wandeling.

Ik ben een paar dagen kwijt geloof ik sinds mijn ontstoken oog. 
N'importe, want het waren niksdagen. Kon niet naar Nederland met zo'n oog, want iedereen schrikt zich dood en mijn zicht was ook getroubleerd. Een paar dagen in gruwelijk chagrijn doorgebracht. Sinds zondag gaat alles beter. Ogen hebben weer een normale kleur en afmeting, en er is theaterfestival in de citadel van Blaye.
Het eerste toneelstuk dat we bezochten, was gelijk een misser. Zo'n melig misverstandenstuk, wat ook wel een komedie wordt genoemd. Nou, niets komisch aan, ik zou er weer chagrijnig van worden, ware het niet dat Marimon en ik er samen, toen we eindelijk bevrijd werden uit die stinkend hete zaal, zo heerlijk op hebben kunnen schelden. Marimon mag dan diverse nadelen hebben, het grote voordeel is dat wij dezelfde smaak hebben op gebied van theater en muziek, zodat we na afloop eensgezind onze gal kunnen spugen of onze vreugdetranen kunnen laten lopen.
Een ander voordeel is, dat wij samen ons langdurig vermaken door op bankjes of terrassen het langswandelend publiek van commentaar te voorzien. Hier gister tijdens het theaterfestival.

Woensdagavond volgende voorstelling.

Vanmorgen vroeg op en navenant vroeg op pad. Ik had mij voorgenomen om eens uit het gewoontepatroon te breken, dus ben ik niet het bekende rondje in ons eigen dorp gaan maken, maar in het aangrenzende, wat weer een heel ander perspectief opleverde.
Ik wilde een uitgestippelde tocht van 2 uur maken, uit een boekje.
Zo iets van: U parkeert bij de kerk, neemt de hoofdweg richting St. Dizant de Gua, bij de eerste splitsing links richting la Croix. Volg de gele pijlen. Welke splitsing, ik zie geen la Croix en ook geen gele pijl. Dan nog maar een poosje rechtdoor. Kortom, ik ben heel goed in staat in het buurdorp te verdwalen. Terwijl ik met volgens mij toch wel doortastende blik in het boekje staar, komt een dame van mijn leeftijd, iets ouder misschien, maar dat denkt zij van mij ook, op mij af. U zoekt zeker de wandelroute? Ach ja, dat is moeilijk te vinden, zij veranderen steeds maar de straatnamen, maar als u nu hier omhoog gaat dan slaat u de helft van de wandeling over, want anders is het veel te lang, het klimt en het gaat zo heel warm worden. Wacht eens, mag ik nog even in uw boekje kijken? Ik zie eigenlijk niks want ik heb geen leesbril op. Neem mijn bril madame, hij is multifocaal. Ja kijk eens, nu zie ik pas goed. Nee, u moet nog een tijdje door en dan links, stukje klimmen en langs de druiven weer naar beneden, maar u kunt ook .., kijk dan snijdt u de helft af. Dank u wel Madame, snel wegwezen, want ik begrijp er niet meer van. Na 20 meter mis ik iets. Madame!!Mes lunettes!!
Zij zag er blijkbaar echt goed mee. Ouder worden is leuk..


De kleine poezen hebben inmiddels de kippen ontmoet. Zij wagen zich steeds verder het terrein op en gister was het dan zo ver.

Léon, de held ging de confrontatie aan. Tot op een meter afstand is hij ze genaderd. Met een hek er tussen, dat wel. De meiden werden er niet heet of koud van. Wel nieuwsgierig.

Samir hield veilige afstand.

En Pipeline waakt over het geheel. Dat doet ze nu steeds. Ze blijft steeds in de buurt van de kleintjes om ze te bewaken en te corrigeren. Tante kan flinke lellen uitdelen als ze het nodig acht. En ze luisteren. Beter dan naar ons.


Ik denk dat het kippenbestand binnenkort gaat leggen. De lelletjes en kammen zijn bijna volgroeid en worden steeds roder. Het wordt tijd ook, want ze worden chagrijnig, net als ik. Zou ik ook binnenkort gaan leggen?

Ich wollt', ich wär ein Huhn! Ich hätt' nicht viel zu tun!
Ich legte vormittags ein Ei, und mittags wär ich frei!