De brieven van Betsy.

Gister hadden we een missie. Wij moesten Betsy, de lezer al wel bekend uit vorige verslagen, de 84 jarige, nog altijd mooi en jong ogende Betsy, van het vliegveld in B. halen. Haar zoon, naast haar links op de foto, had het te druk met zijn, sommigen wel bekende, 'Terminal Cheesecake' band.

Wij dachten er een dagje Bordeaux omheen te plakken, zelfs om de stad op de step te verkennen, maar het plan zakte al gauw in de benen wegens overmatige hitte en luiheid in het algemeen.

Een uur voor landingstijd liepen we dan, kromgebogen onder de brandende zon, schichtig van boom naar boom, over de quais naar de fonteinzone, die we wegens oververhitting niet haalden.
Snel schoten we de achterstraatjes in, waar we hoopten wat schaduw te vinden. Zo zie je de majestueuse façades ook eens aan de achterkant.

En ook daar zijn verborgen juwelen.

En dan lang wachten op onze reizigster, want alles gaat even traag bij de goedkope vliegmaatschappijen en dan was er nog een staking van de verkeersleiding ook.

Op de terugweg in de auto vertelde Betsy mij een mooi verhaal:
Zij was naar Engeland gevlogen om haar 90 jarige zus te zien.
Maar dat bleek niet de enige reden. Toen ze een jaar of zes was, kwam er een jongetje bij haar in de klas, dat uit Duitsland gekomen was met het kindertransport, dat al voor de oorlog, joodse kinderen naar veiliger oorden bracht. Het werd haar eerste liefde. Na de oorlog bleek dat zijn vader was omgebracht in een vernietigingskamp, maar dat zijn moeder naar Amerika had weten te ontkomen. De jongen werd daar later met zijn moeder herenigd en verdween dus uit Betsy's leven, maar toch niet helemaal. Zij bleven elkaar schrijven en toen hij 17 was, kwam hij naar Engeland om haar ten huwelijk te vragen. Zij was daar echter nog helemaal niet aan toe, zij wilde niet trouwen , zij wilde een career!
Nou, die heeft ze gehad en een huwelijk ook nog, alleen niet met hem. Maar ze zijn elkaar blijven schrijven.

Nu was er een reunie van hun vroegere school. Hij kwam om afscheid van haar te nemen. Voorgoed. Daarbij overhandigde hij haar alle brieven die zij hem ooit had geschreven, want hij was bang dat als hij zou sterven, zijn vrouw (die van niets wist), ze zou vinden. Zij deed hetzelfde. Samen hebben ze ritueel al hun brieven verbrand. Hij kan rustig dood gaan. Maar zij nog lange niet!!