Er waren geen winnaars, enkel verliezers.
En daar waren er veel van. Ongelooflijk dat in zo'n klein dorp zoveel mannen gevallen zijn. De wethouder leest de namen op en na elke naam mompelt de meute: 'Mort pour la France'.
Dood voor hun meerdere, die er een promotie uit kon slepen.
Dood voor de heersende elite, die zelf doodsbang was dat het gepeupel de macht zou grijpen. 'Arbeiders aller landen verenigt u'.
Sla ze uit elkaar, die arbeiders, voor ze zich wat in hun hoofd halen.
Naar het front, jullie! En uit die loopgraven!
Verschrikkelijk, ze deden het nog ook. Ze hadden geen keus, de kogel was het alternatief. Slachtvee was het.
Maar de bijeenkomst rond het monument en vooral later bij de vin d'honneur in de feestzaal, was heel gezellig, zo niet feestelijk.
Vooral met zo'n majorettengedoe erbij waar je je altijd slap om lacht. Er zit ook altijd zo'n kleintje bij die met alle handelingen een slag achter is. Hier staat ze vast even voor te chagrijnen, de kleine in het midden.
Hier de majorettes ontdaan van hun jas. Let op de kleine vooraan, die het niet meer kan volgen.
En je ziet nog eens iemand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten