Een tochtje naar La Normandie.

Normandië dus. Vrijdagmorgen om 9 uur vertrokken en precies om 2 uur bij het herenhuis op de stoep. Hoe krijgen we het voor elkaar. Het huis viel mij van binnen niet tegen. Niet zo chic als Clamensac, maar wel beter onderhouden. Gek huis van binnen. De kamers waren kleiner dan je van buiten zou denken, dat was in Clamensac ook zo. Een mooie gang, met aan de ene kant een keuken en een salon, die dezelfde afmetingen hadden en aan de andere kant van de gang een slaapkamer. Een hal die leidde naar een stenen trap, die afdaalde naar de tuin, en een trap naar de sous-sol. 

Boven 3 slaapkamers en badkamer met W.C. plus 2 bergkamertjes.

Heel a-symetrisch allemaal, juste waar ik van hou. 

Marimon daarentegen vond de verhoudingen niet goed. Plafonds te hoog in verhouding tot de afmeting van de vertrekken en het belangrijkste: een ontoegankelijke vochtige zolder met houtworm. Wel was de isolatie heel goed, met driedubbele ramen en deuren en een warmtepomp, waardoor je een lage elektriek en verwarmingsrekening krijgt. Wij zouden nog kunnen ruzieën over wel, niet, maar de omgeving gaf de doorslag. Geen goed uitzicht, nieuwe bungalows alom. Wel weer een leuk stadje op 6 km. afstand. Later op de dag zijn we nog bij een agence immo binnen gestapt, die ons sterk afraadde om meteen te kopen. Huren dus eerst maar. En zo zei hij, een huurhuis heb je binnen een week gevonden en je hebt 3 maanden opzegtermijn. 

Maar wat is dat Normandië mooi. Ik was er nooit geweest. Het doet mij denken aan Devon, Engeland. Of aan Ierland,

heeft ook een vergelijkbaar klimaat. En zelfs aan het Nederland van mijn jeugd, maar dan niet zo plat. Koeien, ik hou van koeien. Je ziet ze overal op de heldergroen weiden en ook heel veel paarden.

Lijkt op een speelgoed boerderij, met hekjes en bosjes, een huisje een koetje...En toevallig prachtig weer.

Wij hebben voornamelijk de Orne uitgekamd en als toetje 'La Suisse Normande', waar de heuvels hoger zijn, zoals in de Corrèze.

Zo'n kerkje, met mini kerkhof met graven uit de voor-vorige eeuw.

Marimon was natuurlijk weer eigenwijs en belandde om de haverklap op een boerenerf. Dat heb je als je te veel vertrouwen schenkt aan je navigeersysteem. 'Zo helpe mij de G.P.S. almachtig'.

Ik voel mij er goed, ik voel mij er thuis. Wat wil een mens nog meer? En als alle bloglezers nu 500 euro storten, dan kunnen we een châletje op het erf zetten en mogen de aandeelhouders ieder jaar (5 jaar lang) twee weken gratis op vakantie in la Normandie.