In Barcelona hebben vandaag tussen 8.00 en 18.00 uur, 200.000 personen de 7 kerkhoven aldaar bezocht. Hier in Frankrijk zal het bezoekersaantal evenredig niet minder zijn geweest. De Zuid-Europese landen laten zich geen feestje ontnemen. Ook Halloween is in opkomst, op dezelfde dag als zij hun doden uit het vagevuur bidden.
Wiki leert mij dat Halloween en Allerzielen van oorsprong hetzelfde Keltisch feest was. Nieuwjaarsnacht viel bij de Kelten op of rond 31 oktober. Het kon verschillen omdat afgegaan werd op de maandkalender, net als Pasen. Het feest heette Samhain, dat november betekent in het Iers. Het oude jaar werd begraven en het nieuwe stond uit het graf op.
Zij kozen hier een goed tijdstip voor, want de oogst was binnen en het zaaigoed voor het voorjaar lag klaar. Even tijd om uit te puffen.
Halloween en Allerheiligen schijnt ook van hetzelfde woord te komen: Hallow-e èn, oftewel All Hallows Eve, Allerheiligen avond. Het is allemaal een pot heidens nat.
De hele boel waaide over naar Europa, waar via de Romeinen, de Katholieken de feestelijkheden inpikten en daar zitten we nu dus nog steeds mee.
De enigen die niet meedoen, zijn natuurlijk weer de Protestanten.
Zij zijn zelfs rabiaat tegen, want wat wil nu het toeval?
Juist op 31 oktober timmerde meneer Maarten Luther zijn 95 stellingen op de deur van de slotkapel in Witteburg (hoewel ik vroeger op school leerde dat het in Worms was), als aanklacht tegen de Katholieke kerk met zijn Roomse fratsen.
Waarschijnlijk was deze datum helemaal geen toeval, maar waren zij al dat gefeest zat!.Nou dat zijn wij ook, de hele dag de winkels dicht zaterdag, behalve de Brico-Marché gelukkig, want onze elektrische heggeschaar brak omdat hij op een stuk betonijzer stuitte, in de heg. Op de terugweg stond Marimon met accu-panne op het dorpsplein, omdat hij had staan kletsen met motor uit en lichten aan. Bij thuiskomst was de W.C. weer verstopt.
Dat heb je van dat gewerk op een Heilige Dag! Iemand die in het vagevuur ligt te sudderen heeft ons gestraft, waarschijnlijk mijn vader.
Het kerkhof in Saint Georges des Agoûts. Wij hoefden ons niet te verplaatsen, want mijn moeder staat nog steeds gezellig bij ons in de boekenkast. Het schijnt dat dat helemaal niet meer mag trouwens. Ssshhht... tegen niemand zeggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten